Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

In de Kijk op de week van Fininfo-be hebben we het deze week over 2 belangrijke onderwerpen. Ten eerste over de eurocrisis, die steeds verder de afgrond inglijdt. Ten tweede heb ik het over de Belgische vastgoedmarkt, eindelijk lijkt het einde van de aanhoudende stijging in zicht.

Maar voor ik van start ga, nog even een persoonlijke boodschap. De blog van Fininfo-be groeit maandelijks, waarvoor dank aan alle lezers. Geïnteresseerden voor een banner op de blog, mogen altijd contact opnemen om verdere details te bespreken. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar.

De week begint alvast met een knal. In het weekend heeft Sarkozy een bom gelegd onder het verdere bestaan van de Europese Unie. Dit zorgde ervoor dat de rentevoeten van de Zuiderse landen weer een pak stegen en daardoor komt Spanje nog meer in nauwe schoentjes te staan. Het Spaanse probleem zorgt ervoor dat Dexia nog meer in de problemen komt (voor zover dat dat nog kan). De problemen rond Dexia zullen ervoor zorgen dat de kans dat de Belgische regering zijn waarborgen moet nakomen nog meer stijgt waardoor ongetwijfeld België in een zware storm zal terechtkomen. Of hoe wederom een hoge Franse piet het kleine België op zijn knieën krijgt. Hoor ik nog iemand zeggen: “Splits dit land, NU (… dat er nog iets te redden valt voor de Vlamingen)!”

John Mauldin vat het Spaanse/Europese probleem perfect samen in zijn nieuwsbrief van vorig weekend: Spain is clearly in a classic Keynesian liquidity trap. This is what can happen when you have very different economies operating under one monetary roof. This is not simply a banking or sovereign-debt crisis, it is about a massive trade imbalance and huge differences in the productivity of labor. The trade imbalance between the south – Portugal, Spain, Italy, and Greece – and the north (mostly Germany) must be solved before there can be any resolution of the economic crisis. This is Economics 101, which European politicians seem to have slept through.

Volgens de Notarisbarometer zijn de prijzen van woonhuizen en appartementen in het eerste kwartaal licht gedaald. Voor woningen was er na een sterke stijging over 2011 een terugval met 2,3 procent, bij appartementen zelfs met 4,6 procent. Hoewel de situatie nog verschilt van provincie tot provincie, spreekt men al van een trendbreuk. Dat zou ook niet meer dan logisch zijn. België was tot nu toe een van de weinige, zoniet het enige, van de Westerse land(en) waar de crisis van de laatste jaren nog geen vat had gekregen op de vastgoedprijzen. De erosie van de koopkracht dwingt de mensen nu om gas terug te nemen op de woningmarkt.

Ondanks de lage rentevoeten voor leningen is het gewoon niet meer haalbaar voor een gezin om nog een huis te kopen. De forse prijsstijging voor basisproducten zoals voedsel en energie zorgt ervoor dat er steeds minder ruimte is voor de afbetaling van een lening waardoor de vraag naar vastgoed daalt. In Nederland is deze daling al een tijdje ingezet waardoor er hier en daar al problemen opduiken bij banken en andere instellingen. Het is een kwestie van tijd vooraleer dit zich in België ook manifesteert, en dan hebben we het nog niet over de problemen in de Zuiderse landen (De Spaanse huizenmarkt zet zijn duikvlucht voort. Voor het zestiende kwartaal op rij vielen de huizenprijzen in Spanje terug en de duikvlucht neemt alsmaar meer in snelheid toe).

Diegenen die echt zaakjes willen doen, kan ik de volgende tip meegeven: Verkoop je huis nu je er nog veel te veel voor kan krijgen, huur een sober appartement voor de komende jaren en investeer de opbrengst van je huis voor een groot deel in goud en zilver. Over enkele jaren als de crisis verteerd is (want ooit zal dit echt wel verteerd geraken), verkoop je je goud en zilver en kan je daarmee enkele huizen of misschien wel villa’s kopen.

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen

Het zwaard van Dexiacless (vervolg/bis)

Maarten Verheyen van www.aandelen.com heeft het in zijn dagelijkse nieuwsbrief vandaag ook over Dexia. Er zijn weer een paar nog ongekende feiten aan het licht gekomen die ons een bomvol geld kan en gaat kosten. Het zou destijds veel beter en goedkoper zijn geweest om Dexia te laten vallen. Spijtig genoeg hebben een handvol mensen de toekomst van miljoenen mensen op de helling gezet. Moest Dexia het circus op miraculeuze wijze overleven, dan nog zal het de bevolking een bom geld kosten. Geld dat we broodnodig hebben om het verlies aan koopkracht enigszins te compenseren om deze aanslepende, diepe crisis te overleven.

Net als dat achteraf is gebleken met Griekenland, zou het goedkoper zijn geweest om de banksector te laten vallen. We zouden door een kort, diep dal gegaan zijn en waarschijnlijk op zijn Ijslands sterker uit de crisis gekomen zijn. Nu dreigen we deze onkunde generaties lang mee te zeulen.

Nu terug naar de hallucinante cijfers over Dexia:

Een ex-Dexia bankier analyseerde de situatie en waarschuwt de Belgische overheid dat het Dexia-verhaal vanaf 2014 ons land 2 miljard euro per jaar kan kosten. Enkel en alleen om de boot drijvende te houden.

In een worst-case scenario kan Dexia zelfs de waarborgen terugbetalen in aandelen waardoor de Belgische overheidsschuld kan oplopen van 365 miljard euro naar 500 miljard euro.

Het is werkelijk hallucinant om te vernemen dat Dexia 90 miljard euro aan leningen gewoon kan terugbetalen met waardeloze aandelen. Een ongelooflijke knoeiboel. Dat hebben Leterme en Reynders er van gemaakt. Maar dan wel een puinhoop met zware gevolgen.

Als de overheidsschuld met 135 miljard euro oploopt, kost dat iedere Belg 12.272 euro. Voor een gezin van 4, spreek je dan over bijna 50.000 euro!

Dat is bovenop de reeds torenhoge schulden die ons land reeds had.

Lees het volledige artikel >>

Het zwaard van Dexiacless (vervolg)

Ik heb al een paar keren geschreven over Dexia. Omdat dit huiveringwekkende verhaal een grote impact kan hebben op onze welvaart, wil ik nog eens verder ingaan op enkele feiten. Dexia kan het einde van België betekenen, misschien zelfs het einde van Europa. De Ieren gaan al enkele jaren door een ware hel omdat de overheid zich garant heeft gesteld met waarborgen aan de financiële sector. België doet net hetzelfde met Dexia en dreigt in dezelfde malaise te belanden.

Om het Franse Crédit Local te stutten, loopt nog steeds continu een financiële levenslijn van nagenoeg 30 miljard euro van Belfius naar Frankrijk. Zonder die aanvoer van Belgisch geld valt Crédit Local de France, en bijgevolg Dexia Holding, meteen om. Waardoor de Franse overheid een ideaal chantagemiddel in de hand houdt om de Belgen tot de grootst mogelijke inschikkelijkheid te dwingen.

Daarnaast moet Dexia Holding voortdurend een beroep kunnen doen op tientallen miljarden euro’s aan noodkredieten, via de nationale banken te verstrekken door de Europese Centrale Bank. Als onderpand voor die kredieten gelden de door de regeringen – waaronder de Belgische – gegarandeerde schuldbewijzen.

In alle andere landen worden de mensen die verantwoordelijk zijn voor zulk wangedrag ontslagen en soms zelfs vervolgd en opgesloten. In Nederland moest het hoofd van de toezichthouders na het failliet van de DSB Bank ontslag nemen, in België werden de toezichthouders vakkundig afgeschermd door de liberale coalitieleden. Zo zijn in er in Nederland ook al veroordelingen geweest in het debacle rond Fortis, in België niet. De Kamercommissie in België rond het dossier van Dexia is ondertussen ook op een grote sisser uitgedraaid.

Dexia-documenten mochten alleen door experts worden ingekeken. En als die experts vaststelden dat er mogelijk reden was tot gerechtelijke vervolging van een aantal hoofdrolspelers, bij voorbeeld wegens schuldig verzuim, dan werden die bevindingen op bevel van de federale regering uit het eindverslag geweerd.

Binnenkort krijgt Pierre Mariani, van wie het salaris 30 procent hoger ligt dan dat van zijn voorganger Axel Miller, zijn beloofde bonussen. Eerstdaags zwaait Jean-Luc Dehaene ongemoeid af als Dexia-voorzitter en gewezen eerste minister Yves Leterme geniet intussen van een Oeso-baantje in Parijs.

Alleen in België kunnen dergelijke achterbakse praktijken plaatsvinden zonder dat er ook maar iemand verantwoordelijk wordt gesteld. De winsten voor de gangsters en de lasten voor de bevolking. België is dan ook een land waarin dit allemaal schoorvoetend aanvaard wordt zonder dat er opstanden op protest plaatsvindt. Als Dexia België en mogelijk Europa mee de dieperik in sleurt, hoop ik van harte dat daar verandering in komt en dat de schuldigen alsnog hun verdiende loon krijgen en niet het loon dat ze verdiende.

Bron: Column Rik van Cauwelaert op Knack.be

België scheurt

België is een van de weinige (misschien wel het enige) Westerse land dat nog geen last heeft van een vastgoedcrisis. De Belg heeft een baksteen in zijn maag. Een eigen huis is dan ook de belangrijkste spaarvorm van de meeste Belgen. Ondanks het feit dat België, op Hong Kong en Sinapore na, het duurste vastgoedpatrimonium heeft  in de wereld, blijven we vastgoed kopen. Ik las onlangs nog een artikel in de krant die 3 alternatieven bood voor een waardeloos spaarboekje. Een daarvan was dus vastgoed, eigenlijk niet te geloven. (Ter info, goud stond er niet tussen 🙂 )

De ondergang van België kan via een ineenstorting van het vastgoed komen, maar de kans is groter dat Dexia zal winnen. Dexia heeft België volledig in zijn macht. De overheid wil zich garant stellen voor 56 miljard euro aan leningen maar eist hiervoor wel een jaarlijkse vergoedingen. Dat het grootste deel van de waarborgen bij België ligt terwijl de grootste lasten in Frankrijk liggen, hebben we te danken aan onze gespecialiseerde politici. Uiteraard krijgt de architect dan een “topjob” in Frankrijk J. Soit, de heren politici dachten op deze manier een Free Lunch te hebben verkregen om de begroting mee op te vullen. Maar een Free lunch bestaat niet, of ze is niet free, of het is geen lunch. Voor Dexia lijkt het beide het geval te zijn.

Wat de overheid hier in feite doet, is het uitschrijven van CDS-contracten! Overéénkomen werd dat Dexia jaarlijks 250 miljoen euro zou betalen. Een schijntje van de werkelijke kostprijs. Die 250 miljoen komt immers overéén met 44 basispunten per jaar. Een zware onderschatting van het risico. (Aandelen.com) Nu wil Dexia zelf maar 25 miljoen per jaar betalen. Weeral alle lasten bij de overheid en de inkomsten voor een ander. De gewone burger moet het verschil dan maar bijpassen via een of andere lastenverhoging.

De Belgische overheid is ook veel te groot geworden. De overheid gaat er dus vanuit dat ze uw duurverdiende centen beter kunnen beheren dan uzelf. De overheid spendeert momenteel 61 miljard euro meer dan 10 jaar geleden. De overheidsuitgaven bedragen inmiddels 55% van het BNP. Van iedere euro die we verdienen, wordt er 55 cent door de overheid gespendeerd. In Cuba bijvoorbeeld bedragen de overheidsuitgaven 78% van het BNP. In Hong Kong, één van de meest liberale samenlevingen van de wereld, zitten we aan 18%.(Aandelen.com)

En dan nog vinden ze het moeilijk om te besparen op de overheid en hebben ze al zoveel offers gemaakt. Het is een wonder dat België nog niet in een economisch drama is vervallen, maar er beginnen nu toch serieuze scheuren te komen in het land. De taalscheiding groeit met de dag. Het Frans is niet alleen voor bij de Walen, maar associëren we meer met het buitenland. Politiek begint België ook steeds meer in 2 te scheuren. Steeds meer grote bedrijven verlaten België of bestuderen hun opties en het vastgoed kan niet eeuwig blijven vasthouden aan de dure prijzen. Dus ook economisch is België aan het scheuren.

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week kom ik nog even terug op het goud, bekijken we de goede voornemens van de E.C. om het schaduwbankieren aan te pakken en nemen we Dexia nog eens onder de loep. Tussendoor een kleine zijsprong naar het beste bedrijf van de wereld, Apple.

Goud blijft het moeilijk hebben deze week. Vele mensen begrijpen goud nog steeds niet. Typerend voor goud is dat het een universeel ruilmiddel is. Vrijwel alle levensbehoeftes kunnen ermee gekocht worden, en dat over ter wereld. Daarnaast is goud schaars, makkelijk en zonder verlies te verdelen, onvergankelijk, mobiel, verbergbaar en het kan niet worden bijgecreëerd uit het niets. Deze eigenschappen zorgen ervoor dat goud historisch ook de minst risicovolle van alle investeringen is. Het laatste half jaar lijkt het beleggerappetijt weer helemaal terug en zoeken de indexen nieuwe recordniveaus op. Goud is dus niet meer prioritair voor beleggers, risico en rendement is weer alles wat telt. Ook dit zal keren en dan is het weer de beurt aan het goud om nieuwe recordniveaus op te zoeken.

De Europese Commissie wil de risico’s die verbonden zijn aan het schaduwbankieren verder indammen. Wereldwijd ging in 2010 46.000 miljard euro om in de wereld van het schaduwbankieren. Daarmee vertegenwoordigt de industrie 25 tot 30 procent van de totale financiële sector. Op zich een goede zaak dus. Het schaduwbankieren is een zwaard van Damocless dat boven de Europese welvaart hangt. Indien er ooit zware verliezen geleden zullen worden, zal de bank het niet nalaten dit geld te zoeken in het officiële circuit. Dit zal dan weer uitdraaien als kosten op kap van de bevolking. De bankenlobby zal er echter alles aan doen om de Europese Commissie van gedacht te doen veranderen. In de nasleep van het Lehman Brothers debacle werden er al pogingen ondernomen. Het was toen ook hét moment om orde op zaken te stellen. Helaas is er toen weinig of niets van terecht gekomen. Ik ben benieuw hoever de Europese Commissie nu geraakt.

Het grote nieuws van het begin van de week was het dividend van Apple. Voor het eerst in 17 jaar gaat Apple weer een dividend betalen aan zijn aandeelhouders. Het gaat over 45 miljard dollar de komende 3 jaar. Dat klinkt als een waanzinnig bedrag. Maar wie de zaken in perspectief zet, beseft snel dat dit ‘peanuts’ is. De dag van de aankondiging steeg het aandeel waardoor Apple al 15 miljard meer waard werd. Voilà, het eerste jaar dividend is al verdiend. Terwijl Apple de komende drie jaar die 45 miljard dollar uitkeert, zal het bedrijf volgens analisten meer dan het driedubbele aan cash genereren. Apple is ongezien, ongeëvenaard, buitenaards.

Dexia wil voor zijn staatsgaranties slechts een minimale vergoeding betalen. Voor een staatsgarantie van 54,5 miljard euro vanwege België zou dat neerkomen op maximaal 27 miljoen euro per jaar. Die vergoeding betekent een tegenvaller voor de begroting, België had gehoopt op het tienvoudige van dat bedrag. Dit is het zoveelste bewijs de politici hun acties in eerste instantie altijd goedpraten. Alles was in kannen en kruiken met de redding van Dexia. De kans dat er iets mis zou lopen, was onbestaande. Inkomsten inschrijven in je begroting waar je totaal niet zeker van bent, is ook doodnormaal. Als een gezin al iets uitgeeft wat het nog niet ontvangen heeft en achteraf blijken de inkomsten veel lager uit te vallen, komt het in de problemen. Als de overheid zoiets doet, haalt het extra centen uit de zakken van burgers. Simpel toch?!

Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

Het zwaard van Dexiacless

Ik heb er in mijn ‘Kijk op de week van Fininfo-be’ al meermaals naar verwezen dat de Belgische regering zich serieus in de luren heeft laten leggen bij de ontmanteling van Dexia. De heren politici dachten de deal van hun leven te maken en de Fransen te slim af te zijn. Maar zoals de geschiedenis keer op keer bewijst, zijn het de Fransen die stiekem in hun vuistje lachen terwijl de Belgen het vuile werk mogen opknappen.

De restbank Dexia blijft slagzij maken. De gevolgen daarvan worden binnenkort voelbaar voor de Belgische belastingbetaler. Tijdens de ontmantelingsoperatie, liet de Belgische regering in lopende zaken, aangevoerd door premier Yves Leterme, zich vier miljard euro aftroggelen voor Dexia Bank België – intussen omgedoopt tot Belfius. Die afkoopprijs was nergens op gebaseerd, tenzij op Franse bluf.

De Belgische regering had zowaar op inkomsten gerekend uit Dexia Bank België, en waarschijnlijk ook op een meerwaarde na verkoop binnen een paar jaar. Net zoals Leterme dacht dit te realiseren met de verkoop van Fortis aan BNP Paribas. Van een meerwaarde op de aandelen BNP Paribas Fortis is ook nog lang geen sprake en inkomsten uit dividend zijn ook onzeker. Toch hebben de Belgen zich voor een tweede keer gestoten aan dezelfde steen.

De Belgen rekenden op inkomsten uit de forse premies die Dexia Holding moet betalen op de staatswaarborgen. Dat geld zou van pas komen om de lekken in de Belgische begroting te dichten. De regering van premier Elio Di Rupo rekende voor dit jaar alvast op nagenoeg 300 miljoen euro extra inkomsten. Maar dat geld wordt de regering al meteen door de neus geboord. Mariani heeft immers te kennen gegeven dat Dexia Holding zulke zware premies niet kan betalen.

Daarenboven werd de Belgische regering nog eens opgezadeld met 60,5 procent van de staatswaarborgen voor Dexia Holding – wat neerkomt op 54 miljard euro. Die garanties kwamen bovenop de in 2008 aangegane garanties. Leterme en Reynders verklaarden fier voor de camera’s dat het enkel waarborgen betrof, die zouden toch nooit aangesproken moeten worden. De bevolking zou er geen hinder van ondervinden. De kans dat België uiteindelijk ook de staatswaarborgen zal moeten afdokken, wordt met de dag aannemelijker. Aan de gevolgen daarvan voor de federale financiën wenst voorlopig niemand te denken.

Met een balans voor 2012 van ruim 250 miljard euro heeft Dexia Holding dringend nood aan financiering. Die is via de gewone circuits niet meer verkrijgbaar, want het vertrouwen in Dexia Holding is intussen door het plankier gezakt. Bijgevolg moet dat geld, langs de Franse en Belgische nationale banken om, bij de Europese Centrale Bank worden gehaald.

Om die financiering los te weken moet Dexia Holding een geloofwaardig businessplan voorleggen. De restbank zal de Europese instanties moeten aantonen dat ze de aangegane financiële verplichtingen kan nakomen. Dat businessplan moet dan leiden tot een ordentelijk georganiseerde run off.

Het afwikkelingsscenario van de liquidatie betekent een zware tegenvaller voor de Belgische belastingbetaler. Eerder deze week boog het kernkabinet zich over de gevolgen van de verdere aftakeling van de restbank. Die dreigen immers heel zwaar uit te vallen. Ook al omdat in het reddingsscenario sprake is van een forse kapitaalsverhoging, te garanderen door de Belgen en de Fransen.

Indien de Belgische regering blijft vasthouden aan het huidige plan om de Dexia Holding te redden, zullen de huidige besparingen peanuts blijken om het gat in de begroting op te vullen. En dan hebben we het nog niet gehad over de collateral damage die een faillissement zal veroorzaken. Nog vele Belgische instantie zullen mee ten onder gaan, alsook het hele land.

Bron: Knack.be Situatie Dexia zonder meer uitzichtloos

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week richten we onze pijlen op de Griekse redding, de Vlaamse regering en verklappen we al een winnaar van de Oscars. Dit weekend krijgt mijn blog ook een nieuwe kleedje om samen met het nieuwe logo de blog wat op te frissen. Ten slotte wil ik de geïnteresseerden ook even vragen mijn vragenlijst in te vullen over Uw feedback over Beleggingen.

De volgende redding van Griekenland is een feit. Er is een akkoord om Griekenland nog een pakketje van € 130 miljard te geven. Het grootste deel van dit pakket zal meer dan waarschijnlijk terugvloeien naar diegenen die het geld voorschieten omdat zij hun obligatie terugbetaald willen zien. Griekenland moet zich dus in armoede storten om de Duitsers en Fransen een plezierke te doen. Het nieuwe plan moet de Griekse schuld tegen 2020 terugdringen tot 120 % van het bbp. Dat wil zeggen dat over 8 jaar (!) de Grieken nog steeds meer schulden hebben dat hetgeen het hele land per jaar produceert.

Maar de Grieken moet zulke zware besparingen doorvoeren dat hun economie niet competitief kán worden, maar waardeloos wordt. Er wordt niets gedaan aan de structurele problemen, er wordt niet geïnvesteerd in groeimogelijkheden, er wordt niets gedaan aan de werkloosheid. Hoe gaan de Grieken 8 jaar lang hun bbp doen groeien om dan uiteindelijk nog steeds meer schulden te hebben dan hun totale economie. Op wat olijfbomen en wat toerisme na hebben de Grieken ook niets. We hebben het probleem Griekenland onderschat luidt het na het akkoord. Het lijkt mij dat ze dat nog steeds doen. Dit epos heeft nog niet zijn laatste bedrijf bereikt.

De Vlaamse regering heeft beslist om de kindpremie af te schaffen voor dit jaar. Met dank aan de Federale regering en aan Dexia. Het is uiteraard een goede zaak om minder noodzakelijke uitgaven te schrappen ten tijde van besparingen. Van zodra de mensen gewoon zijn om iets te krijgen, kan je het niet meer afpakken. Het is dus een goede beslissing geweest. Vlaanderen moet al genoeg opdraaien voor de kosten van andere deelstaten, Gewesten, Gemeenschappen en weet ik wat nog allemaal meer. Toch slagen ze er hier in om de balans in evenwicht te houden. Als Vlaanderen zijn eigen inkomsten zelf zou kunnen gebruiken om beleid mee te voeren, zou onze economie veel krachtiger zijn.

De eerste Oscarwinnaars zijn ook al bekend. Nog niet voor het brede publiek, maar ze hebben mij een blik achter de schermen gegund. In de categorie “Zie je wel. Had ik het niet gezegd”, is de winnaar: De Belgische Regering. De beursgenoteerde Dexia-groep biechtte een verlies op van meer dan €11 miljard in 2011. Uiteraard waren er verzachtende omstandigheden (Uhum!). Was het niet de Belgische Regering die zich borg stelde voor de Dexia-groep? Zou dit geen probleem zijn omdat die waarborgen toch nooit aangesproken moeten worden? Hadden er niet voldoende mensen gewaarschuwd voor wat nu waarheid dreigt te worden? Met een negatief eigen vermogen heeft het dus minder eigen kapitaal dan schulden. En er zullen nog vele afwaarderingen en verliezen volgen. De kans dat de waarborgen aangesproken gaan worden stijgt met de dag. Natuurlijk is de belastingbetaler dan de pineut en kan de politiek er niets aan doen. Voor mij part een verdiende winnaar.

… Belgium!!!