Kijk op de week van Fininfo-be

Fininfo-be blijft evolueren, met dank aan alle lezers en geïnteresseerden. Het doet mij heel veel plezier. Een van de laatste stappen is een eigen website in plaats van de blog. De website staat al online, maar er moet op gebied van lay-out en dergelijke nog veel aan gebeuren. Tot eind deze maand lopen de website en de blog naast elkaar. Vanaf 1 juni zullen de artikels en de Kijk op de week enkel op de nieuwe site van Fininfo-be komen. Dus noteer alvast: www.fininfo-be.com Ik hoop de site tijdens het volgende verlengde weekend volledig af te hebben.

In de kijk op deze week hebben we het deze week over goud, goudmijnaandelen en de verrassende economische groei in België.

De goudprijs stagneert al enkele weken tussen de $ 1.600 en de $ 1.700, ruim genomen. Met deze stagnatie lijkt het vet van de soep voor de goudprijs, zeker na de correctie in de 2e jaarhelft van 2011 en die van begin dit jaar. Historisch gezien zitten we nu ook midden in de rustigste periode voor goud. Eind augustus / begin september begint (nogmaals historisch gezien) de sterkere periode voor goud daar de vraag naar goud door particulieren oploopt door allerhande feesten. Diegenen die zich oncomfortabel voelen met deze stagnatie/correctie moeten het volgende maar eens in overweging nemen: heeft de daling/stagnatie gezorgd voor een gezonder overheidsbeleid? Is de schuldencrisis voorgoed bezworen? Zijn onze banken terug gezond? Doet onze economie het terug goed? Is er een einde aan de massale geldcreatie gekomen? Of is het enkel de volatiliteit die mij een onprettig gevoel geeft?

Nu ik het toch over goud heb, er is de laatste tijd al veel geschreven over de onderwaardering van goudmijnen en vooral bij de junior miners. Enkele jaren geleden was het wel anders. Goudmijnaandelen waren toen fors overgewaardeerd, dankzij de sterke stijging van de goudprijs. Veel mijnaandelen hebben daarvan geprofiteerd om extra aandelen uit te geven tegen veel te hoge prijzen. Dit zorgde voor de nodige verwatering bij de reeds bestaande aandeelhouders en zorgde er ook voor dat veel van dat kapitaal ondertussen verloren gegaan is. Het pluspunt is dat een deel van het opgehaalde kapitaal werd geïnvesteerd in onderzoek en exploratie. Nu zijn we op een punt gekomen dat deze investeringen beginnen te renderen, juist op het punt dat de aandelen fors ondergewaardeerd zijn. Een nieuwe cyclus van ontdekkingen biedt zich aan. Dit zal resulteren in hernieuwde interesse in de sector met koersexplosies tot gevolg. De ontdekkingen zullen ook tot overnames leiden, wat de sector nog verder in de picture plaatst.

De Belgische economie heeft het goed gedaan in het eerste kwartaal, er werd een groei opgetekend van 0,3 %. Van een recessie is aldus geen sprake meer en dat is goed. Goed voor het vertrouwen, goed voor de begroting. Het mag al eens een keer meezitten. De Europese en Belgische politici hebben de laatste jaren al verschillende kansen gehad om de economieën op het oude continent te hervormen. Ik zeg specifiek het oude continent omdat onze samenleving ook verouderd is. Wetten en gewoontes, reglementen en verdragen moeten dringend hervormd worden. Deze begrotingsmeevaller geeft België de kans een grote stap te zetten. Een relanceplan is niet meer nodig, maar een hervormingsplan wél. Dus heren politici: doe wat je moet doen om dit land uit de Europese 2e klasse te houden en kijk voor een keer niet naar uw achterban of machtspositie.

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week bekijk ik de problemen bij onze Nederlandse vrienden, de tendens om de teugels te vieren op het gebied van besparingen en als laatste heb ik het over de bedrijfsresultaten in vergelijking met de malaise waarin we ons bevinden. Tijd om erin te vliegen.

Nederland zit in de problemen. Onze Noorderburen dreigen in een Belgische crisis verzeild te geraken. Spijtig en opmerkelijk. Naar mijn gevoel is Nederland een voorbeeldland, zeker ten opzichte van België. De Nederlanders geven mij altijd de indruk veel beter georganiseerd te zijn. Zo kwam ik laatst te weten dat de Nederlandse kinderbijslagbedragen per 01/01/2012 zijn verlaagd. U leest dat goed, verlaagd. Zoiets is in België ondenkbaar, dat zou een ware revolutie veroorzaken. Ondanks dat zulke maatregelen mogelijk zijn, zit Nederland toch in een begrotingsimpasse. Een van de sterkste Europese steunpilaren barst. Daarbovenop komt de vastgoedcrisis, verkopers willen niet voor minder verkopen, kopers willen en kunnen niet meer betalen. 2 impasses die de obligatiemarkten doen twijfelen en de rente omhoog stuwen waardoor de Nederlanders nog meer zullen moeten besparen. Als België in dergelijk scenario terecht komt (en het zal nog in dergelijk scenario terecht komen, dat is enkel een kwestie van tijd), valt het land uiteen. Misschien kunnen de Lage Landen hun economie (en voetbalcompetitie?) fusioneren tot een sterk Europees blok om samen met Duitsland de kar te trekken in het nieuwe Europa van morgen?

Na Spanje volgt nu Nederland dat de teugels wil vieren betreft de begrotingstekorten. De Fransen zullen ook nog volgen eens de nieuwe President gekend is. Di Rupo had na zijn aantrede ook al laten blijken dat besparingen geen heil zijn. Onlangs liet hij ook al optekenen dat extra tekorten geen taboe meer zijn over een paar jaar. Het begrotingspact van januari is nog niet ten volle uitgevoerd of het lijkt al niet meer dan een dode letter. De balans tussen besparingen en economische groei is dan ook een moeilijk evenwicht. Kiezers zijn altijd tegen de regering die de besparingen doorvoert. In eerste instantie stemt men voor verandering, als verandering (lees besparing) er komt, voelt de bevolking pas echt wat er nodig is om recht te zetten waartegen ze zich in eerste instantie verzet hebben. Dan kiest men voor nieuwe veranderingen (lees minder besparingen) wat het land dan weer in een slecht daglicht plaats bij de markten en nog meer besparingen nodig zijn door druk van buitenuit het land. De evolutie is in verschillende stadia merkbaar in de verschillende Europese landen en dreigt ergens te eindigen met een BIG BANG!!

De bedrijfsresultaten lijken er echter niet onder te lijden. De bedrijven publiceren historisch hoge winstcijfers met historisch hoge winstmarges. Dit is niet onbegrijpelijk. Op de financiële sector na, zit het grootste probleem op overheidsniveau. Het zijn landen die in de problemen zitten, de markt raakt verlamd omdat de val van een land de economie in een depressie zal sleuren. Bedrijven kunnen super goedkoop aan geld geraken aangezien de rentevoeten extreem laag staan en nog enige tijd laag zullen blijven. De ideale manier om uw resultaten te optimaliseren. Maar je kan dit niet tot in het oneindige optimaliseren. Bedrijven genereren enorme hoeveelheden cash die niets opbrengen. Er zijn ook weinig of geen investeringsmogelijkheden door de onzekere tijden en de vertragende economie. Vele bedrijven hebben nog voldoende productiecapaciteit in huis.

Kampioen onder de bedrijven blijft met een straat voorsprong Apple. Apple verkoopt 5 iPhone’s elke seconde!! Ik ben aan het rondkijken welke smartphone ik wil kopen. Ik wil geen iPhone, gewoon al omdat iedereen (maar dan ook bijna iedereen) dat heeft. Het besturingssysteem is heel belangrijk voor de mobiele markten, zeker omdat dit een gigantische markt is met nog enorm veel potentieel. Het besturingssysteem van Apple – iOS – speelt gewoon alle tegenstand naar huis. Dus ja, welke smartphone koop je dan? Met Android van Google dat weggespeeld wordt of met Windows Mobile van Nokia dat richting een faillissement afstevent. Dan toch maar een iPhone?

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

In de Kijk op de week van Fininfo-be hebben we het deze week over 2 belangrijke onderwerpen. Ten eerste over de eurocrisis, die steeds verder de afgrond inglijdt. Ten tweede heb ik het over de Belgische vastgoedmarkt, eindelijk lijkt het einde van de aanhoudende stijging in zicht.

Maar voor ik van start ga, nog even een persoonlijke boodschap. De blog van Fininfo-be groeit maandelijks, waarvoor dank aan alle lezers. Geïnteresseerden voor een banner op de blog, mogen altijd contact opnemen om verdere details te bespreken. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar.

De week begint alvast met een knal. In het weekend heeft Sarkozy een bom gelegd onder het verdere bestaan van de Europese Unie. Dit zorgde ervoor dat de rentevoeten van de Zuiderse landen weer een pak stegen en daardoor komt Spanje nog meer in nauwe schoentjes te staan. Het Spaanse probleem zorgt ervoor dat Dexia nog meer in de problemen komt (voor zover dat dat nog kan). De problemen rond Dexia zullen ervoor zorgen dat de kans dat de Belgische regering zijn waarborgen moet nakomen nog meer stijgt waardoor ongetwijfeld België in een zware storm zal terechtkomen. Of hoe wederom een hoge Franse piet het kleine België op zijn knieën krijgt. Hoor ik nog iemand zeggen: “Splits dit land, NU (… dat er nog iets te redden valt voor de Vlamingen)!”

John Mauldin vat het Spaanse/Europese probleem perfect samen in zijn nieuwsbrief van vorig weekend: Spain is clearly in a classic Keynesian liquidity trap. This is what can happen when you have very different economies operating under one monetary roof. This is not simply a banking or sovereign-debt crisis, it is about a massive trade imbalance and huge differences in the productivity of labor. The trade imbalance between the south – Portugal, Spain, Italy, and Greece – and the north (mostly Germany) must be solved before there can be any resolution of the economic crisis. This is Economics 101, which European politicians seem to have slept through.

Volgens de Notarisbarometer zijn de prijzen van woonhuizen en appartementen in het eerste kwartaal licht gedaald. Voor woningen was er na een sterke stijging over 2011 een terugval met 2,3 procent, bij appartementen zelfs met 4,6 procent. Hoewel de situatie nog verschilt van provincie tot provincie, spreekt men al van een trendbreuk. Dat zou ook niet meer dan logisch zijn. België was tot nu toe een van de weinige, zoniet het enige, van de Westerse land(en) waar de crisis van de laatste jaren nog geen vat had gekregen op de vastgoedprijzen. De erosie van de koopkracht dwingt de mensen nu om gas terug te nemen op de woningmarkt.

Ondanks de lage rentevoeten voor leningen is het gewoon niet meer haalbaar voor een gezin om nog een huis te kopen. De forse prijsstijging voor basisproducten zoals voedsel en energie zorgt ervoor dat er steeds minder ruimte is voor de afbetaling van een lening waardoor de vraag naar vastgoed daalt. In Nederland is deze daling al een tijdje ingezet waardoor er hier en daar al problemen opduiken bij banken en andere instellingen. Het is een kwestie van tijd vooraleer dit zich in België ook manifesteert, en dan hebben we het nog niet over de problemen in de Zuiderse landen (De Spaanse huizenmarkt zet zijn duikvlucht voort. Voor het zestiende kwartaal op rij vielen de huizenprijzen in Spanje terug en de duikvlucht neemt alsmaar meer in snelheid toe).

Diegenen die echt zaakjes willen doen, kan ik de volgende tip meegeven: Verkoop je huis nu je er nog veel te veel voor kan krijgen, huur een sober appartement voor de komende jaren en investeer de opbrengst van je huis voor een groot deel in goud en zilver. Over enkele jaren als de crisis verteerd is (want ooit zal dit echt wel verteerd geraken), verkoop je je goud en zilver en kan je daarmee enkele huizen of misschien wel villa’s kopen.

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Na een weekje rust is Fininfo-be er weer met de eigenzinnige Kijk op de week. Ik bekijk deze week 2 items: de Europese crisis die opnieuw het economisch nieuws beheerst en de Belgische energieoorlog tussen de producenten en Minister Vande Lanotte.

De veilige havens zijn terug van bijna nooit weg geweest, net als de stijgende rente op overheidsobligaties van Spanje en Italië. Is het geld van de LTRO’s al opgebruikt? Lijkt me sterk, er moet dus meer aan de hand zijn. Het openlijk gevecht tussen Spanje en Europa heeft de spotlight weer op Europa gericht. De Zuiderse banken kampen met een enorme kapitaalvlucht. De miljarden gratis geld hebben voor korte tijd de rentevoeten naar beneden gehaald. Mogelijk heeft men de rest gebruikt om hun balansen aan te zuiveren. De vertrokken reserves worden aangevuld met de miljarden van de ECB en het spaarpotje is dan toch weer leeg. Gevolg: de rentevoeten stijgen weer, de waarde van de obligaties daalt weer en de landen en de banken komen opnieuw in de problemen. Klinkt bekend in de oren niet?

Enerzijds is er de dwingende noodzaak om het begrotingstekort terug te dringen en dus een fors besparingsbeleid te voeren. Anderzijds krimpt de economie, waardoor de inkomsten terugvallen en het effect van de besparingen wordt tenietgedaan. Dit scenario hebben we in Griekenland ook al meegemaakt. Europa pakt slechts 1 probleem per keer aan en op de verkeerde manier. Ook nu duwen ze Spanje in een spiraal naar de afgrond. Spanje is de 4e economie van Europa, een Grieks scenario is dus uit den boze. Blijkbaar hebben de Europese beleidsvoerders nog niets geleerd uit het Grieks debacle, net als de financiële wereld nog niets heeft geleerd uit het Lehman Brothers debacle.

Er moet bespaard worden, maar economische groei realiseren is even belangrijker. De concurrentiekracht en de verschillen in handelsbalansen moeten Europees en solidair aangepakt worden. Aangezien een land zijn valuta niet kan devalueren, moet Europa een oplossing vinden om een land te devalueren binnen de euro. Wat is Duitsland met een handelsoverschot als al die miljarden verdwijnen in een bodemloze put?

België is in de ban van de energieprijzen. De grote energiebedrijven hebben op 1 april nog snel hun prijzen geïndexeerd, terwijl de regering de prijzen bevroren heeft op 1 april. Nu volgt een juridisch getouwtrek. Beide partijen vliegen hier serieus uit de bocht. Ten eerste de energiebedrijven. Deze bedrijven maken miljarden euro’s winst en oké, ze moeten zich verantwoorden ten opzichte van hun aandeelhouders die meer en meer winst willen, maar er bestaat ook nog zoiets als een sociaal engagement. Het leven en vooral de energie is al duur genoeg voor de bevolking. Elke stijging aan de pomp doet pijn, maar dat zie je elke dag. Elke stijging van de gas en elektriciteit voel je 1 keer per jaar, bij de afrekening. Energie moet voor iedereen betaalbaar blijven of we glijden af naar een ontwikkelingsland. Dat Vande Lanotte nu een wet wil maken om retroactief de bevriezing van de prijzen af te dwingen, gaat mijn inziens ook te ver. Als je een wet maakt die achteraf niet uitdraait zoals je had gehoopt, heb je je werk niet naar behoren gedaan. Dan moet je daar de gevolgen van dragen en niet een nieuwe wet maken die de fout moet rechtzetten, zo open je de doos van Pandora.

Zoals in mijn vakantieweek gemeld, heb ik nu ook een Twitter. Zeer handig om al mijn artikels op verschillende websites te volgen en direct een link te hebben naar de meest interessante en relevante informatie. Inschrijven op mijn Twitter kan via de link op de blog.

Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

Heb ik iets gemist?

Een weekje verlof genomen. Een mens moet ook eens iets anders doen dan de miserie van de dag opvolgen. Uiteraard heb ik niet volledig stilgezeten de afgelopen week. Zo heb ik mijn Twitter-account (@ Fininfobe) aangemaakt waar je nu al mijn artikels kan lezen (de artikels van Fininfo-be, beurs.com, Slim Beleggen, Biflatie en Goudportal). Daarnaast heb ik er ook voor gezorgd dat u de Kijk op de week van Fininfo-be vanaf volgende week in een professioneler jasje krijgt (hoop ik toch).

Morgen begint de werkweek weer, dus vroeg ik mij af; Heb ik iets gemist deze week?

• De eurocrisis is weer helemaal terug daar Spanje weer alle aandacht opeist. Niets nieuws dus.
• De Europese werkloosheid scheert hoge toppen. Niets nieuws dus.
• Goud wordt via massale shortcontracten naar beneden geduwt, maar weigert de weerstand van $ 1.600 te doorbreken. Niets nieuws dus.
• In België is er een juridisch getrouwtrek rond de energieprijzen en het wordt steeds duidelijker dat de regering zich serieus in de problemen heeft gewerkt met Dexia (artikel volgt deze week). Niets nieuws dus.

Een weekje verlof met tijd voor verbeteringen en lieftallige vrouw en kinderen. En het best van al; ik heb niets gemist!!

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week werden de schijnwerpers weer op Europa gericht, de Eurocrisis begint weer aan kracht te winnen. We maken ook nog een kleine zijsprong naar goud en een stuk over de incompetentie van België om grote bedrijven hier te houden. Volgende week komt er trouwens geen “Kijk op de week van Fininfo-be” aangezien ik een weekje vakantie neem.

De Europese zorgen steken weer de kop op. Er werden al voorzichtig ballonnetjes opgelaten hoe de massale geldinjecties terug uit het systeem moeten gehaald worden. Maar het is duidelijk dat zulke gesprekken veel te vroeg komen. Probleem is dat de Eurocrisis nog lang niet over is en dat er waarschijnlijk nog veel méér geld nodig zal zijn in plaats van het geld te onttrekken. Italië zou zijn economie met 1,3 % zien krimpen dit jaar, Spanje zit ook in een recessie en de rente op obligaties is weer aan het stijgen. Duitsland en Frankrijk groeien nog amper, Nederland moet fors besparen. De Europese werkloosheid blijft stijgen. Niet echt het moment om de geldkraan dicht te draaien, tenzij je een depressie à la jaren ’30 verkiest als oplossing.

Er gaan ondertussen andere stemmen op om het noodfonds op te trekken tot 1.000 miljard. Eens te meer een bewijs dat de ECB de touwtjes stevig in handen heeft in Europa. Zij zijn de enige instelling die het eindspel kan verleggen. Politiek is het altijd interessanter op problemen voor u uit te schuiven, en alleen de ECB is hiertoe in staat. Als Spanje een tekort wil van 5,8% in plaats van de geëiste 4,4 %, geven Merkel en Sarkozy de ECB de opdracht geen Spaanse obligaties meer op te kopen zodat de rentevoeten terug stijgen. Op deze manier kan men druk te zetten op de Spaanse regering.  Net als bij Italië enkele maanden geleden, die plots wel forse besparingen konden doorvoeren. Spanje kan dan weer dreigen met de euro te laten omvallen met alle gevolgen van dien. Net als de Ieren kunnen doen, en de Portugezen, en nog steeds de Grieken, en misschien nog ooit de Belgen. (na het schrijven werd bevestigd dat het noodfonds werd opgetrokken tot 800 miljard. Dat dit niet veel nieuw geld inhoudt, lees je hier op biflatie.nl best even na. Het is weer een sterk staaltje gebakken lucht verkopen)

Bernanke hinte deze week mogelijk op een 4e (officiële) monetaire versoepelingactie. Meteen herstelde de goudprijs fors. Het tijdperk van goud zal pas over zijn als alles op orde gaat komen en de economische groei aantrekt op eigen benen. Tot die tijd zal goud hoger koersen bij elke financiële injectie die ze aankondigen.

Brussels Airlines dreigde ermee om ons land te verlaten als ze geen gunstiger fiscale behandeling krijgen. Het is niet de eerste keer dat we een groot bedrijf horen dreigen met een vertrek uit ons land. Een studies bewees onlangs nog dat België een van de meest productieve werknemers telt. Maar op de rangschikking productiviteit/kostprijs moest ons land het een pak lager stellen. De fiscale druk in ons land is dan ook moordend voor de bedrijven. En Di Rupo I moet voor de begroting van 2013 nu al op zoek gaan naar € 5 miljard extra. Wedden dat dat bedrag tegen het einde van het jaar nog verdubbeld. Ik zeg niet voor niets dat de Belgen Europa nog in de problemen kunnen brengen.

Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week kom ik nog even terug op het goud, bekijken we de goede voornemens van de E.C. om het schaduwbankieren aan te pakken en nemen we Dexia nog eens onder de loep. Tussendoor een kleine zijsprong naar het beste bedrijf van de wereld, Apple.

Goud blijft het moeilijk hebben deze week. Vele mensen begrijpen goud nog steeds niet. Typerend voor goud is dat het een universeel ruilmiddel is. Vrijwel alle levensbehoeftes kunnen ermee gekocht worden, en dat over ter wereld. Daarnaast is goud schaars, makkelijk en zonder verlies te verdelen, onvergankelijk, mobiel, verbergbaar en het kan niet worden bijgecreëerd uit het niets. Deze eigenschappen zorgen ervoor dat goud historisch ook de minst risicovolle van alle investeringen is. Het laatste half jaar lijkt het beleggerappetijt weer helemaal terug en zoeken de indexen nieuwe recordniveaus op. Goud is dus niet meer prioritair voor beleggers, risico en rendement is weer alles wat telt. Ook dit zal keren en dan is het weer de beurt aan het goud om nieuwe recordniveaus op te zoeken.

De Europese Commissie wil de risico’s die verbonden zijn aan het schaduwbankieren verder indammen. Wereldwijd ging in 2010 46.000 miljard euro om in de wereld van het schaduwbankieren. Daarmee vertegenwoordigt de industrie 25 tot 30 procent van de totale financiële sector. Op zich een goede zaak dus. Het schaduwbankieren is een zwaard van Damocless dat boven de Europese welvaart hangt. Indien er ooit zware verliezen geleden zullen worden, zal de bank het niet nalaten dit geld te zoeken in het officiële circuit. Dit zal dan weer uitdraaien als kosten op kap van de bevolking. De bankenlobby zal er echter alles aan doen om de Europese Commissie van gedacht te doen veranderen. In de nasleep van het Lehman Brothers debacle werden er al pogingen ondernomen. Het was toen ook hét moment om orde op zaken te stellen. Helaas is er toen weinig of niets van terecht gekomen. Ik ben benieuw hoever de Europese Commissie nu geraakt.

Het grote nieuws van het begin van de week was het dividend van Apple. Voor het eerst in 17 jaar gaat Apple weer een dividend betalen aan zijn aandeelhouders. Het gaat over 45 miljard dollar de komende 3 jaar. Dat klinkt als een waanzinnig bedrag. Maar wie de zaken in perspectief zet, beseft snel dat dit ‘peanuts’ is. De dag van de aankondiging steeg het aandeel waardoor Apple al 15 miljard meer waard werd. Voilà, het eerste jaar dividend is al verdiend. Terwijl Apple de komende drie jaar die 45 miljard dollar uitkeert, zal het bedrijf volgens analisten meer dan het driedubbele aan cash genereren. Apple is ongezien, ongeëvenaard, buitenaards.

Dexia wil voor zijn staatsgaranties slechts een minimale vergoeding betalen. Voor een staatsgarantie van 54,5 miljard euro vanwege België zou dat neerkomen op maximaal 27 miljoen euro per jaar. Die vergoeding betekent een tegenvaller voor de begroting, België had gehoopt op het tienvoudige van dat bedrag. Dit is het zoveelste bewijs de politici hun acties in eerste instantie altijd goedpraten. Alles was in kannen en kruiken met de redding van Dexia. De kans dat er iets mis zou lopen, was onbestaande. Inkomsten inschrijven in je begroting waar je totaal niet zeker van bent, is ook doodnormaal. Als een gezin al iets uitgeeft wat het nog niet ontvangen heeft en achteraf blijken de inkomsten veel lager uit te vallen, komt het in de problemen. Als de overheid zoiets doet, haalt het extra centen uit de zakken van burgers. Simpel toch?!

Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.