Goud voorspelt einde fiatmunten

Voor 1971 was ons geld gedekt door goud. Nu is ons geld gedekt door schulden die gebaseerd zijn op schulden, die afhankelijk zijn van gehefboomde schulden. Er zijn meer en meer tekenen dat het schuldensysteem op zijn laatste benen loopt en dat er terug gegrepen gaat worden naar een geldsysteem gedekt door goud. Het einde van het fiatgeld speelt zich nu al af in Europa, Japan en de VS zullen volgen.

Een van de eerste signalen die hier op wijzen is de permanent backwardation (uitleg volgt) van het goud. De meeste mensen zijn nog in de ontkenningsfase dat het papierengeld zal overleven, het goud zegt echter iets anders.

Maar als de backwardation (lees uitleg in het artikel op goudportal.nl) in goud permanent wordt, wil dit iets anders zeggen. Het vertrouwen in de futuremarkt is weg. Miljoenen goudbezitters kunnen hun fysiek goud verkopen op de spotmarkt en goedkoper terugkopen op de futuremarkt, maar doen dit niet.

Ze geloven niet meer dat ze effectief hun goud geleverd zien op het einde van het futurecontract. Op termijn zal dit ook leiden tot het opdrogen van de verkopers op de fysieke spotmarkt. De erosie in het vertrouwen in papier geld is een eenrichtingsverhaal dat de backwardation groter en groter zal maken. Op een gegeven moment zal goud alle fondsen uit verkoop van papieren geld naar zich toe trekken. Dit is de reden waarom fiatgeld niet kan overleven zonder goud.

Lees het volledige artikel op goudportal.nl

Gevaren en opportuniteiten bij Junior Miners

De onderwaardering van de mijnaandelen ten opzichte van het fysieke goud neemt hallucinante proporties aan. Dit kan uiteraard niet blijven duren, een investering in deze sector kan ongetwijfeld tot hallucinante winsten leiden in de komende maanden of jaren. Vooral de juniors zijn hard getroffen. Beleggen in deze sector biedt momenteel ongekende opportuniteiten, maar ook enkele gevaren.

Het grote gevaar bij de junior miners is dat de sector op zich altijd overgewaardeerd is, nu nog steeds. Als je alle juniors samenvoegt en beschouwd als een aandeel, maakt dat aandeel tussen de 2 en 8 miljard dollar verlies per jaar. Niet bepaald een goed aandeel. Het is dus belangrijk om de juiste aandelen er tussenuit te halen.

Het goede nieuws is dat vele aandelen enkele jaren geleden veel geld hebben opgehaald aan hoge prijzen. De aandeelhouders van toen zullen er vandaag de dag niet blij mee zijn, maar het biedt vandaag de dag wel veel potentieel voor de toekomst. Het opgehaalde geld werd deels geïnvesteerd in onderzoek en ontwikkeling waar vandaag de vruchten van worden geplukt.

De onderstaande grafiek zet de mijnen af ten opzichte van goud. Wat je hier eigenlijk ziet, is hoeveel gram goud (of ounces) je nodig hebt om de goudmijnindex (XAU) te kopen. Wat blijkt? Goudmijnen waren de voorbije 30 jaar nooit goedkoper dan vandaag!

Goud is de voorbije 10 jaar 550% duurder geworden. Niemand zou raar hebben opgekeken als de mijnen over die periode 1.500% in waarde waren gestegen. Dat zou maar normaal zijn op basis van historische inzichten.

Maar de mijnen zijn geen 1.500% in waarde gestegen. Zelfs geen 550%. De XAU (Philadelphia Gold and Silver Index) noteert amper 275% boven de lows van begin 2000. Je kan dus zeggen dat de mijnen slechts de helft van het rendement hebben gebracht dan een rechtstreekse belegging in fysiek goud.

Het is belangrijk om weten dat de markt altijd gelijk heeft, op de lange termijn toch. De onderwaardering van de mijnaandelen kan dus niet blijven duren. Vervolgens is het de kunst om u goed te informeren en de juiste aandelen eruit te pikken. Ga niet over een nacht ijs, het verschil tussen de juiste en verkeerde aandelen kan 100 % zijn, naar boven en naar benden. Ontdekkingen en overnames zullen de markt ondersteunen en op een gegeven moment in vuur en vlam zetten.

Ten slotte houd er rekening mee dat de mijnaandelen fors geld hebben opgehaald terwijl de aandelen naar beneden gingen. Deze aandelen zullen mogelijk opnieuw geld moeten vinden, maar zullen een grotere weerstand tegenkomen bij de fondsen die hun geld willen investeren door het uitblijven van stijgende koersen. Dit kan een deel van de sector in de problemen brengen.

Het beste beleggingsadvies over goudmijnen vind je bij Slim Beleggen of Haagen Invest

Bron: Casey Research en Aandelen.com

Hoe de overheden hun vel willen redden

Zoals jullie al wel weten, ben ik fan van Zilverpaul. Zijn columns op The Silvermountain blog slaan nagels met koppen. Hoewel de Westerse overheden willen laten uitschijnen dat het ergste nu achter de rug is met een redding van Griekenland en een Amerikaanse economie die volgens de cijfers weer aantrekt, is de waarheid echter een ander verhaal. Het eindspel zet zich verder achter de schermen en de scheuren komen geregeld weer aan de oppervlakte.

In 2005 heeft de GATA aan de Amerikaanse autoriteiten gevraagd wat hun bevoegdheden zijn in geval van nood. Het antwoord was, dat de autoriteiten in geval van nood, een toestand die door de overheid zelf zal worden gedefinieerd, men de controle kan overnemen op alle markten en eigendommen.

Dit zou dan de volgende opties kunnen inhouden:

1. Verbod op het bezit van goud en confiscatie van al het goud wat in bezit is van particulieren. Volgens Jim Rickards zou dit ook kunnen slaan op het goud wat door Centrale banken als die van Nederland bij de VS is opgeslagen. Overigens wordt nu al de grote massa in het Westen van zijn goud en zilver afgeholpen, zie de vele advertentiecampagnes om vooral maar uw edelmetaal in te leveren vanwege het vele geld wat u er voor terug krijgt. Je kunt je dus afvragen of deze optie gehanteerd zal gaan worden.

2. Cash settlement in de futuresmarkten in plaats van fysieke levering. Partijen die grote short-posities hebben in goud en zilver, zoals een aantal grote banken, hoeven dan niet te leveren maar kunnen volstaan met het uitbetalen van geld. Dat geld zal het probleem niet zijn, want dat laat men gewoon bijdrukken bij de FED. Wat dat geld dan nog waard zal zijn is een ander verhaal.

3. De vaststelling door de Centrale banken van een goudprijs die veel hoger is dan nu. Als die prijs maar hoog genoeg is, zal iedereen zijn goud verkopen aan de overheid. Dit is te zien als een vorm van vrijwillige cash settlement.

Lees hier de volledige column van Zilverpaul op The Silvermountain.nl

Een verbod van het bezit op goud voor particulieren in combinatie met een door de centrale banken vastgelegde goudprijs, zal volgens mij wel een van de mogelijkheid kunnen zijn. Confiscatie lijkt mij iets te ver gaan. Hoe gaan ze aantonen wie goud in zijn bezit heeft? Als je het via een bank hebt gekocht, kan je altijd beweren dat je het al terug hebt verkocht. Tenzij uw goud in een kluis in de bank ligt, wat dus niet zo’n goed idee is. Dan kan je het wel eens kwijt zijn. Beter om het thuis te bewaren, goed verstopt.

Indien er een verbod is op het bezit van goud en een vastgelegde goudprijs, zal er mogelijk een zwarte markt ontstaan voor goud waar de goudprijs nog vele malen hoger ligt dan de officieel vastgelegde prijs. Iemand die fysiek goud koopt, koopt dit niet om te speculeren, maar om zich voor te bereiden of te verzekeren in dit eindspel. Zij zullen dit dan ook niet gaan inruilen voor een door de overheid vastgelegde prijs. We zijn al genoeg in het zak gezet.

De come-back van goud in het financieel systeem

Na de financiële crisis van 2008 – 2009 zat de schrik er dik in dat banken failliet konden gaan doordat ze nog over te weinig kapitaal beschikten. Zelfs kleine verliezen konden de domino’s laten vallen. De Basel III akkoorden moeten ervoor zorgen dat de banken tussen 2015 en 2018 meer liquide middelen aanhouden om dergelijke problemen te voorkomen. Er is echter nog niet overeen gekomen wat deze liquide middelen inhouden, maar goud staat niet op deze lijst.

Maar de Financial Times maakte recent melding dat de banklobby ervoor ijvert om goud op te nemen op de lijst van veilige liquide middelen. Hierdoor zou goud meegeteld kunnen worden bij het kernkapitaal van een bank. Dit zou alvast een enorme boost geven aan de vraag naar goud. Dit zet ook de deur open naar een nieuwe vorm van een goudstandaard voor de munten. China probeert al een hele tijd de Yuan zoveel mogelijk gedenkt te krijgen door goud.

Maar niet alleen China is bezig om zoveel mogelijk goud op te slaan. Uit cijfers van het IMF blijkt dat de centrale banken wereldwijd 700 ton goud zullen toevoegen aan hun reserves dit jaar als het huidige tempo gehandhaafd blijft. In maart alleen werd bijna 60 ton goud toegevoegd aan de reserves van de centrale banken.

Mexico voegde onder andere 16,8 ton toe, Rusland 16,5 tonen Turkije 11,5 ton. Argentinië deed er een schep van 10 % bij en vergrote zijn reserves tot 61,7 ton.

Vorig jaar voegde de centrale banken wereldwijd bijna 440 ton goud toe aan hun reserves, het hoogste aantal in bijna 50 jaar, 2012 lijkt dit record te gaan verpulveren.

Bayram Dincer, analist bij LGT Capital Management uit Zwitserland verwoord het alsvolgt: “We expect that the recent trend of the official sector being a net buyer will continue in the medium and long term. Gold will continue to be a preferred central bank reserve asset. It is currency protection and stabilization.”

Bron Mining.com – Moneyweek

Open Brief aan Johan Vande Lanotte

Onderstaande Open Brief aan Johan Vande Lanotte komt van de website van J.M. Dedecker. Deze zal waarschijnlijk politiek geïnspireerd zijn. Maar er staan toch behoorlijk wat feiten in die een mens doen nadenken.

Eerste Open Brief aan Johan Vande Lanotte, Minister van de Noordzee en zo veel meer.

Oostende, vrijdag 13 april 2012

Beste Johan,

In de Standaard van 7 april zeg je dat ik je haat. Niets is minder waar, Rode Kameraad. Integendeel . Ik heb een grenzeloze bewondering voor uw hoog Davidgehalte, die het zonder schroom opneemt tegen Electrabel, de Goliath onder de elektriciteitsboeren. Alhoewel. Behalve vergissing mijnentwege ben jij het toch, die samen met jouw paarse spitsbroeder Guy Verhofstadt Electrabel verkwanseld heeft aan de Fransen voor een appel, een ei en een Golden Share. In welke wijngaard dit Gouden Aandeel gedijt is tot op heden een goed bewaard geheim.

Beste Johan, de elektriciteitsfactuur steeg met gemiddeld 34 % sedert 2007. Negentig procent daarvan is op conto van de overheid te schrijven. Eerlijkheidshalve zou je ook moeten zeggen dat onze energieprijzen uit 3 componenten bestaan. Amper één derde van de elektriciteitsprijs is productiekost en komt in de zakken van Electrabel terecht. Een tweede derde zijn taksen en lasten. Zowat 13 verschillende soorten belastingen op gas en elektriciteit worden aan de verbruiker doorgerekend. Als minister, Beste Johan, zou je toch een paar taksen kunnen afschaffen. Maar populistisch de schuld van het graaibeleid alleen maar in de schoenen van de Franse monopolist schuiven  is electoraal blijkbaar veel lonender. Pas op, ik heb het niet voor Electrabel. Het is een melkkoe die onze weiden afgraast en in Parijs gemolken wordt, maar jij hebt hen de uiers wel in hun handen gegeven. Hoewel in Frankrijk betaalt de verbruiker maar 13,37 eurocent per KWh, tegen 20,93 eurocent in Vlaanderen. In Nederland is dat 17,34 eurocent en in Groot-Brittannië 14,42 eurocent!”

Een laatste derde van de elektriciteitsprijs zijn de zogenaamde transportkosten. Deze netwerkbeheerders en distributiemaatschappijen zijn eigenlijk grotendeels in handen van de overheid en dito intercommunales. Volgens de Creg hebben netbeheerders een zeer hoge ” pay-out ratio” d.w.z. dat Elia en de distributienetbeheerders 90% van hun winsten uitkeren aan hun aandeelhouders, de steden en gemeenten, en Fluxys 75%.

Een simpel telefoontje van een machtig man als jij , Rode Kameraad, naar politici als Geert Versnick ( waterdrager van Verhofstadt en baas van Eandis) of naar je partijgenoot Daniël Termont  van Fluxys zou al een serieuze duit kunnen doen terugvloeien naar het zakje van de verbruiker. Maar uw politieke vrienden hebben zopas nog hun prijs verhoogd omdat ze teveel moeten betalen voor de groenestroomcertificaten, die ze dan op hun beurt wel doorrekenen aan de verbruiker. Niemand beter dan jij, Beste Johan, kent het mechanisme van de groenestroomcertificaten. De prijs ervan werd telkens bepaald (en verhoogd) door jezelf of door ministers van socialistische pluimage, om Freya Vandenbossche en Paul Magnette maar niet te noemen.

Maar er is meer, Beste Johan. Op 12 juli 2003 werd je naast Vice –premier ook onze allereerste Minister van de Noordzee. Met je huisvriend Steve Stevaert van Interelectra en met Turbowinds en Dregdging International werd C-power opgericht, het allereerste windmolenpark voor de Noordzee. Tijdens de ministerraden van 21 januari en 27 mei 2005 werden door jou toch 2 belangrijke beslissingen genomen om het project betaalbaar te krijgen op de kap van de verbruiker-belastingbetaler.

1. De aankoopverplichting van groenestroomcertificaten voor netwerkbeheerders werd van 10 jaar verlengd tot 20 jaar. VERDUBBELD!
2. De groenestroomcertificaten voor windenergie op zee werden opgetrokken van 90 euro per megawattuur(MWh) tot 107 euro MWh voor de eerste 216 megawatt. Waarom 216 megawatt? Omdat dit in 2005 het door C-power voorziene geïnstalleerd vermogen van hun windmolenpark was. De windmolenboeren zullen dus – zegge en schrijve – 14 MILJARD EURO  groenestroomcertificaten op zak steken de komende twee decennia en dit bovenop de normale elektriciteitsprijs. De consument betaalt tweemaal, éénmaal voor groenstroomcertificaten en éénmaal voor de elektriciteit.

Vandaar mijn steun in je ongelijke strijd tegen het  machtige Electrabel. Maar links zure oprispingen krijgen voor deze elektriciteitsboer en er rechts zoete broodjes mee bakken noemt men aan ’t zeetje tjevenstreken.

Om het licht te laten branden, Beste Johan, hebben we bewindslui nodig die het licht zien ipv het eigenbelang.

Hoogachtend,
Jean Marie Dedecker.

Lees hier de volledige Open Brief

Benzineprijs als voorbeeld van dalende koopkracht

Hoe lang moet een mens werken om zijn benzine te betalen. We maken de oefening met de benzineprijzen en de lonen in Amerika. Ik ben nergens een Europees onderzoek tegengekomen, maar de resultaten zullen niet zoveel afwijken zegt mijn buikgevoel.

Delen we het gemiddelde uurloon door de gemiddelde benzineprijs, komen we tot de vaststelling dat de Amerikanen in de jaren ’90 14 gallons benzine konden kopen van een uurloon. Vandaag kan men slechts 6 gallon benzine kopen, een daling van meer de 50 %. Als je de verdeling omdraait kom je tot de vaststelling dat er in de jaren ’90 4 minuten moest gewerkt worden om 1 gallon benzine verdient te hebben, nu is dat 10 minuten.

Als er vanuit gegaan wordt dat een auto 20 gallons benzine nodig heeft om vol te tanken, moet de gemiddelde Amerikaan nu 3 uur werken om een volle tank te verdienen. In de jaren ’90 moest men slecht 1 uur en 20 minuten werken.

Als je gemiddeld 50 keer per jaar de auto gaat tanken (ongeveer 1 keer per week dus), werk je 150 uur per jaar om je benzine te betalen. Werk je 2.000 uur per jaar, ben je 7,5% van je werkuren bezig je auto te laten rijden. Een gemiddeld persoon is 5.840 uur per jaar wakker, daarvan ben je dan 2,60 % van de tijd bezig geld te verdienen om benzine te kunnen kopen.

@Fininfobe volgen

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

In de Kijk op de week van Fininfo-be hebben we het deze week over 2 belangrijke onderwerpen. Ten eerste over de eurocrisis, die steeds verder de afgrond inglijdt. Ten tweede heb ik het over de Belgische vastgoedmarkt, eindelijk lijkt het einde van de aanhoudende stijging in zicht.

Maar voor ik van start ga, nog even een persoonlijke boodschap. De blog van Fininfo-be groeit maandelijks, waarvoor dank aan alle lezers. Geïnteresseerden voor een banner op de blog, mogen altijd contact opnemen om verdere details te bespreken. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar.

De week begint alvast met een knal. In het weekend heeft Sarkozy een bom gelegd onder het verdere bestaan van de Europese Unie. Dit zorgde ervoor dat de rentevoeten van de Zuiderse landen weer een pak stegen en daardoor komt Spanje nog meer in nauwe schoentjes te staan. Het Spaanse probleem zorgt ervoor dat Dexia nog meer in de problemen komt (voor zover dat dat nog kan). De problemen rond Dexia zullen ervoor zorgen dat de kans dat de Belgische regering zijn waarborgen moet nakomen nog meer stijgt waardoor ongetwijfeld België in een zware storm zal terechtkomen. Of hoe wederom een hoge Franse piet het kleine België op zijn knieën krijgt. Hoor ik nog iemand zeggen: “Splits dit land, NU (… dat er nog iets te redden valt voor de Vlamingen)!”

John Mauldin vat het Spaanse/Europese probleem perfect samen in zijn nieuwsbrief van vorig weekend: Spain is clearly in a classic Keynesian liquidity trap. This is what can happen when you have very different economies operating under one monetary roof. This is not simply a banking or sovereign-debt crisis, it is about a massive trade imbalance and huge differences in the productivity of labor. The trade imbalance between the south – Portugal, Spain, Italy, and Greece – and the north (mostly Germany) must be solved before there can be any resolution of the economic crisis. This is Economics 101, which European politicians seem to have slept through.

Volgens de Notarisbarometer zijn de prijzen van woonhuizen en appartementen in het eerste kwartaal licht gedaald. Voor woningen was er na een sterke stijging over 2011 een terugval met 2,3 procent, bij appartementen zelfs met 4,6 procent. Hoewel de situatie nog verschilt van provincie tot provincie, spreekt men al van een trendbreuk. Dat zou ook niet meer dan logisch zijn. België was tot nu toe een van de weinige, zoniet het enige, van de Westerse land(en) waar de crisis van de laatste jaren nog geen vat had gekregen op de vastgoedprijzen. De erosie van de koopkracht dwingt de mensen nu om gas terug te nemen op de woningmarkt.

Ondanks de lage rentevoeten voor leningen is het gewoon niet meer haalbaar voor een gezin om nog een huis te kopen. De forse prijsstijging voor basisproducten zoals voedsel en energie zorgt ervoor dat er steeds minder ruimte is voor de afbetaling van een lening waardoor de vraag naar vastgoed daalt. In Nederland is deze daling al een tijdje ingezet waardoor er hier en daar al problemen opduiken bij banken en andere instellingen. Het is een kwestie van tijd vooraleer dit zich in België ook manifesteert, en dan hebben we het nog niet over de problemen in de Zuiderse landen (De Spaanse huizenmarkt zet zijn duikvlucht voort. Voor het zestiende kwartaal op rij vielen de huizenprijzen in Spanje terug en de duikvlucht neemt alsmaar meer in snelheid toe).

Diegenen die echt zaakjes willen doen, kan ik de volgende tip meegeven: Verkoop je huis nu je er nog veel te veel voor kan krijgen, huur een sober appartement voor de komende jaren en investeer de opbrengst van je huis voor een groot deel in goud en zilver. Over enkele jaren als de crisis verteerd is (want ooit zal dit echt wel verteerd geraken), verkoop je je goud en zilver en kan je daarmee enkele huizen of misschien wel villa’s kopen.

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen