Benzineprijs als voorbeeld van dalende koopkracht

Hoe lang moet een mens werken om zijn benzine te betalen. We maken de oefening met de benzineprijzen en de lonen in Amerika. Ik ben nergens een Europees onderzoek tegengekomen, maar de resultaten zullen niet zoveel afwijken zegt mijn buikgevoel.

Delen we het gemiddelde uurloon door de gemiddelde benzineprijs, komen we tot de vaststelling dat de Amerikanen in de jaren ’90 14 gallons benzine konden kopen van een uurloon. Vandaag kan men slechts 6 gallon benzine kopen, een daling van meer de 50 %. Als je de verdeling omdraait kom je tot de vaststelling dat er in de jaren ’90 4 minuten moest gewerkt worden om 1 gallon benzine verdient te hebben, nu is dat 10 minuten.

Als er vanuit gegaan wordt dat een auto 20 gallons benzine nodig heeft om vol te tanken, moet de gemiddelde Amerikaan nu 3 uur werken om een volle tank te verdienen. In de jaren ’90 moest men slecht 1 uur en 20 minuten werken.

Als je gemiddeld 50 keer per jaar de auto gaat tanken (ongeveer 1 keer per week dus), werk je 150 uur per jaar om je benzine te betalen. Werk je 2.000 uur per jaar, ben je 7,5% van je werkuren bezig je auto te laten rijden. Een gemiddeld persoon is 5.840 uur per jaar wakker, daarvan ben je dan 2,60 % van de tijd bezig geld te verdienen om benzine te kunnen kopen.

@Fininfobe volgen

Komt er een einde aan de (Petro-)dollar

Ik las een heel interessant artikel van Dick Seegers (Excuses Dick voor de naamsverwarring) op goudportal.nl over het einde van de dollar als pasmunt voor olie en andere grondstoffen. Er zijn meer en meer tekenen dat de Amerikaanse hegemonie op valutagebied doorbroken gaat worden. Er is niet alleen Iran en China, maar ook Rusland keert zicht tegen de dollar. Het einde van de Petro-dollar kan wel eens het begin zijn van het einde van de dollar en heel Amerika. Lees hier een korte samenvatting waarom:

De Petro-dollar is ontstaan in de jaren ’70 toen er internationale afspraken gemaakt werden dat alle zaken die de koop en verkoop van ruwe olie betroffen, uitsluitend in Amerikaanse dollars afgewikkeld mochten worden. Dit beperkte zich niet alleen tot olie maar breidde zich uit tot alle grondstoffen en geproduceerde goederen die wereldwijd verhandeld werden.

De vraag naar dollars werd op die manier voor lange tijd vastgelegd en dreef de dollar tot exorbitante hoogtes. Daarbovenop legden vele landen hun met de export verdiende dollars vast in VS staatsobligaties en gaven daarmee de VS een schier onuitputtelijke bron van krediet, die de VS naar willekeur konden gebruiken.

Dat Petro-dollar systeem was een briljante, politieke en economische zet. Daarmee werd wereldwijd de met de olie verbonden geldhandel gedwongen door het systeem van de Amerikaanse FED te vloeien. En op die manier ontstond een immer grotere vraag naar Amerikaanse dollars en schuldpapier. Tegelijkertijd moesten de VS voor aardolie steeds minder betalen, omdat de valuta waarin die olie betaald werd dezelfde was die door de Amerikanen zelf gecontroleerd en gedrukt werd.

Maar er dreigt nog een gevaar, dat tot nu toe verborgen bleef. De waarde van dollar wordt voor het grootste bepaald door de aardolie. Als de olie in de toekomst in zijn geheel of gedeeltelijk in een andere munt afgehandeld wordt, dan hebben vele landen hun dollar deviezen niet meer nodig. De daaruit voortvloeiende verkoop van dollars zal de waarde ervan erg doen afnemen.

De landen worden zich echter meer en meer bewust van deze situatie en zoeken naar alternatieven bij hun internationale handel om zich los te maken uit deze wurggreep van de Amerikaanse dollar. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Eind 2000 overtuigden Frankrijk en enige andere EU-lidstaten Saddam Hoessein om de dollar te laten vallen en in plaats van in levensmiddelen en dollars de olie in euro’s af te rekenen. In maart 2003 viel Amerika Irak binnen en maakte een einde aan het aan de euro voor aardolie.

Dominique Strauss Kahn, toen nog president van het IMF, stelde in april 2011 nog een nieuwe wereldvaluta voor als tegenwicht tegen de petro-dollar. Drie maanden later deed zich het voorval voor, waarbij DSK een kamermeisje lastig viel en binnen enige weken als president van het IMF moest aftreden. Later werden alle tegen hem ingebrachte beschuldigingen teruggenomen. Oorlogen en andere achterbakse middelen worden niet geschuwd en de kosten daarvan wegen volgens de Amerikanen ruim op tegen het potentiële verlies van hun riante positie met de petro-dollar.

Lees het volledige artikel van Dirk Seegers op goudportal.nl

Maak ook gebruik van de expertise van Slim Beleggen om op beleggingsgebied winsten te realiseren met stijgende grondstoffen >>> Abonneer op het Grondstoffen Rapport

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Vandaag bekijken we waarom de beurzen stijgen met al dat gratis geld, en enkele gevolgen hiervan. Daarna kijken we naar de Belgische inflatiecijfers en naar Iran.

S&P ziet Griekenland failliet gaan, Belgische welvaart op het niveau van 2006, Duitsland stelt de goedkeuring van het nieuwe Europese noodfonds een maand uit, Griekse obligaties mogen niet meer gebruikt worden als onderpand bij de ECB. Niet bepaald vrolijke berichten, en dat op 1 dag tijd. En toch stijgt de beurs lustig verder alsof er geen vuiltje aan de lucht is. De beleggers anticiperen op een nieuw rondje LTRO. Hiermee kunnen de banken weer vrij gaan shoppen op de beurzen en de aandelen stijgen zonder fundamentele reden.

Wat zou jij doen als je met open armen geld zou krijgen, zoveel je maar wilt. Daar ga je toch eens goed mee uit de bol. Zeker als je weet dat als het verkeerd loopt, iemand anders de problemen wel zal oplossen. De beurzen zijn er maar goed mee, het creëert een gevoel van rijkdom. Het laat ook de grondstoffen zoals voeding en olie stijgen. En dat voelt de gewone burger dan wel. Nu, goud is ook een grondstof en dat stijgt ook mooi mee met de geldcreatie. Maar goud biedt al duizenden jaren iets dat waarde heeft. Als het zaakje stinkt, is het goud dat blinkt (het Goud & Zilver Rapport).

Belgische inflatie blijft ondertussen hardnekkig hoog op iets meer dan 3,5 %. Dit wil zeggen dat een karretje van de Colruyt dat vandaag € 100 kost, over een jaar € 103,5 kost. Over 2 jaar is dit al € 107,12 – over 3 jaar € 110,87 – over 4 jaar € 114,75 en over 5 jaar € 118,77. Zo is uw karretje op 5 jaar tijd bijna 20 % duurder geworden met een inflatie van 3,5 % per jaar. Op korte termijn voel je daar niet zoveel van, maar door de jaren heen loopt dit serieus op. En we zitten nu toch al lange tijd met een hoog inflatiecijfer. Het zal er ook niet beter op worden. Overheden en centrale banken willen graag inflatie om hun schulden af te betalen met hogere nominale inkomsten. Als je 3,5 % inflatie hebt en je kan lenen aan 2 %, dalen je schulden met 1,5 % zonder dat je economie groeit. Dat de koopkracht van de burger daalt, is collateral damage voor de politici.

De spanningen met Iran kunnen met de vinger gewezen worden voor de hogere olieprijs. Op korte termijn is dit de sterkste drijfveer voor de koersopstoot. De kans is groot dat die spanningen de komende maanden niet zullen afnemen, integendeel. Israël wil niet liever dan de ‘geheime’ nucleaire verrijkingscentrale naar de verdoemenis bombarderen, maar het moet bondgenoot VS wel mee aan boord krijgen. Met de Amerikaanse presidentsverkiezingen in zicht is het voor de Israëli nu of nooit. Een escalatie zal de olieprijs nog fors hoger duwen. Indien de spanningen wijken, zal de prijs wat corrigeren, maar er zijn voldoende ondersteunende factoren om de daling binnen de perken te houden. Raak maar gewoon aan hoge energiekosten, of neem je voorzorgen (het Grondstoffen Rapport).

Olie is hot!!

Je hoort meer en meer over de olieprijs. Je leest meer en meer artikels over de stijgende olieprijzen en over de stijgende benzineprijzen. Het is een feit dat het stilaan weer pijn begint te doen in onze portemonnee om de auto vol te tanken. Vroeger zou de olieprijs fors dalen als de wereldeconomie vertraagt of als een van ’s werelds grootste continenten in een recessie dreigt te verzeilen. In de recessie van 2008 daalde de olieprijs nog van een recordkoers van $ 150 naar een dieptepunt van $ 35 (als ik met niet vergis). Vandaag is dit niet het geval. Waarom?

Iran

De druk op het internationale geopolitieke schaakspel wordt opgevoerd. De VS en Israël voeren op dit moment de druk op Iran op door economische sancties, zodat Iran steeds meer wordt afgesloten van de rest van de wereld. Nu de oorlogsretoriek harder klinkt, de inzetten flink worden verhoogd, nemen echter ook de risico’s behoorlijk toe. (Peakoil.nl)

Speculanten

Uit de nieuwste COT data valt af te leiden dat er weer veel meer long posities versus short posities worden ingenomen. De long/short ratio zit vandaag inmiddels boven 7x, terwijl het historische gemiddelde eerder tussen 2x à 3x zit. Ook tijdens het Libië debacle schoot het aantal longs versus shorts fors omhoog tot boven 10x. We zagen de prijs van olie in de betreffende periode opveren van rond 90 dollar tot 115 dollar: een stijging van +/-25 procent! (SlimBeleggen – Ontdek de OLIE TIPS op het grondstoffen rapport)

China

De olieconsumptie in China stijgt richting de 10 miljoen vaten olie per dag. Er wonen in China nu 1,33 miljard mensen. Komt neer op 0.006 vaten per persoon per dag. Ondanks dat de economische groei in China licht aan het afkoelen is, groeit de economie nog wel met 2% op kwartaalbasis(!). (Biflatie.nl)

Verslaafd

De wereld, en dan vooral het Westen, is verslaafd aan olie. Hoe hoog de prijzen ook stijgen, we blijven met de auto rijden, we blijven voedsel kopen dat uit verre landen moet komen, we blijven de verwarming op 22° zetten,… we zijn het zo gewoon dat we alleen eventjes klagen als de factuur komt. Eens de factuur betaald is, doen we weer een jaar verder. We klagen nog wel eens tegen de buurman als we moeten gaan tanken, maar daar blijft het dan ook bij.

(afname van de olieproduktie in de Noordzee)

Europa kan steeds minder van de benodigde energie halen uit de eigen bodem.Voor sommige toepassingen kan Europa overschakelen op wind- en zonne-energie. Maar voor het overgrote deel van de energievoorziening moet Europa steeds meer energie importeren tegen steeds hogere prijzen. Dat betekent dat de economische produktiviteit en de concurrentiepositie van Europa verder zal afnemen. De aardolie uit de Noordzee was slechts een eenmalige meevaller. Het grootste deel is inmiddels opgepompt en opgestookt. (Cassandra)

De grootste factor van de prijsstijging lijkt mij Iran te zijn. Als die kwestie opgelost geraakt, kan dat de stijging wat afremmen of teniet doen. Daar staat tegenover dat de economische achteruitgang minder hard is als eerst gevreesd. Echt veel lagere olieprijzen zullen we dus nog niet direct zien.

Peak Oil: de feiten

Er wordt al wel een smalend gedaan over Peak Oil (Bekijk gratis rapport). Zolang er nog benzine uit de benzinepomp komt, zolang de chauffage werkt, zolang de elektriciteit brandt, zolang … maken we ons geen zorgen. Maar zo gaat het met vele dingen. We maken ons pas zorgen wanneer het te laat is. Peak Oil is niet het moment waarop we zonder olie zitten, Peak Oil is het moment van dalende productie, Peak Oil is het moment waarop de kostprijs van de ontginning groter is dan de opbrengst. En dat moment nadert ons met rasseschreden en zal ons voorbij razen zonder dat we het door hebben.

Saoedi-Arabië is een van de grootste olieproducenten ter wereld. De productie gaat er omhoog, maar de kostprijs ook. Om meer olie op te pompen, moet er ook meer olie verbruikt worden. Om de produktie te verhogen, moeten er meer boorgaten geboord worden. De hogere olieproduktie betekent ook dat er meer pompen werken en meer machines draaien. Om meer olie te winnen, wordt er dus meer energie verbruikt. En de meerproductie wordt ook nog eens in eigen land gehouden. Om de bevolking tevreden te houden en de Arabische lente buiten de deur te houden, heeft de Saoedische regering sociale programma’s opgezet, die miljarden kosten. (Cassandra)

Vandaag verbruiken we 5 keer meer olie dan dat er nieuwe olie gevonden wordt. Daarbovenop schatten specialisten dat reeds 95 % van de wereldwijde oliereserves gevonden zijn. De productie stagneert al sinds 2005 en in de toekomst wordt een daling van de olieproductie verwacht. Wanneer de productie van goederen niet meer mogelijk is door een tekort aan olie of andere natuurlijke grondstoffen, zal de economie niet meer in staat zijn om te groeien aan een tempo waarmee de gemaakte overheidsschulden kunnen afbetaald worden. (Goudportal)

En nieuwe technieken brengen ook geen zode aan de dijk. Ze zijn onvoldoende en kosten massa’s energie. De meeste aardolievelden werden ontdekt tussen 1940 en 1980. En nu, in 2011, is de meeste olie die we gebruiken nog steeds afkomstig uit die oude olievelden.

De totale uitgaven naar nieuwe olie- en gasvelden zullen in 2012 oplopen tot $595 miljard. Bij de huidige olieprijs komen die $595 miljard overeen met 5800 miljoen vaten ruwe olie, ofwel de hoeveelheid olie, die de wereld elke 73 dagen (één vijfde jaar) opstookt. Om de komende 25 jaar aan de vraag naar energie te voldoen moeten we de tegenwaarde van 13 jaar wereldaardolieverbruik investeren. (Cassandra)

Een product dat schaarser wordt, zal volgens de economische wetten duurder worden. De wereldrecessie zal de prijs voorlopig nog drukken, maar aan een recessie komt ook een einde. Heel waarschijnlijke zullen de ontwikkelingslanden eerst herstellen van de economische vertraging en de vraag naar olie in deze landen groeit het sterkste. Olie zou dan ook wel eens de best presterende grondstof van de komende jaren kunnen worden. (Beurs.com)

Haal er uw voordeel uit: >>> Abonneer op het Grondstoffen Rapport

Olie zal nooit meer goedkoop worden

Wie klaagt er niet als hij weer moet gaan tanken met zijn auto? Wie klaagt er niet als hij zijn afrekening van gas en elektriciteit krijgt? Wie klaagt er niet omdat het leven duurder wordt. Een deel van het dure leven komt door de dure olie.

Begin jaren 2000 noteerde olie nog aan $ 8/vat. Op dat moment werd de olie verhandeld voor minder dan de kostprijs van het vat (zonder de olie erin). Na een piek van bijna $ 150 in 2008 is noteert de olie nu terug rond de $ 100 en niets wijst erop dat het ooit nog terug veel lager zal gaan. We zullen moeten leven met een hoge olieprijs.

Tot de zomer van vorig jaar was goud het favoriete actief van beleggers, maar steeds meer ‘smart money’ positioneert zich momenteel in olie. Hierdoor handelt de Goud/Olie ratio terug in de bandbreedte 12-16 (zie onderstaande grafiek). Afgaande op de historische fluctuaties, kan de ratio in snel tempo richting 14 (en lager) zakken. Met een goudprijs die terug stijgt en mogelijk dit jaar de $ 2.000 doorbreekt, vertaalt zich dit in 150 dollar per vat voor olie!

Ook de gerenommeerde professor Doug Reynolds (Universiteit van Alaska Fairbank) voorspelt forse prijsstijgingen voor olie. Hogere vraag vanuit de groeimarkten in combinatie met een slinkend aanbod. Hij ziet olie binnen dit en vijf tot tien jaar de grens van 200 dollar per vat bereiken, met alle gevolgen van dien!

Het slinkend aanbod wordt uitvoerig besproken in de artikels over Peak Oil (download gratis rapport hier). De vondsten van nieuwe olievelden piekten wereldwijd in 1964 en volgde en gestage daling sindsdien. Volgens het industriële consultant agentschap IHS Energy, is 90% van de gekende reserves in productie. Er zijn geen grote vondsten meer geweest sinds 2002. In 2001 waren er nog 8 grote vondsten, in 2002 nog 3.

Het rendement van de winning van fossiele brandstoffen wordt ook steeds lager. Voor de Tweede Wereldoorlog was een rendement van 100:1 heel normaal. Investeren van één vat aardolie leverde vaak 100 vaten goede kwaliteit aardolie op. Tegenwoordig moet er al heel veel energie geïnvesteerd worden in het zoeken naar aardolie en in de bouw van gigantische boorplatforms, voordat er ook maar één vat olie wordt gewonnen. Men chat dat het rendement van olie- en gaswinning nu al minder dan 10:1 is.

Je kan dus maar best mee profiteren van de stijgende olieprijs. Je kan het duurdere leven compenseren door uw geld beter te laten renderen en mee te profiteren van de stijgende olie en grondstofprijzen. Goedkoop zal olie nooit meer worden, dat is wel duidelijk.

>>> Abonneer op het Grondstoffen Rapport