Het zwaard van Dexiacless (vervolg/bis)

Maarten Verheyen van www.aandelen.com heeft het in zijn dagelijkse nieuwsbrief vandaag ook over Dexia. Er zijn weer een paar nog ongekende feiten aan het licht gekomen die ons een bomvol geld kan en gaat kosten. Het zou destijds veel beter en goedkoper zijn geweest om Dexia te laten vallen. Spijtig genoeg hebben een handvol mensen de toekomst van miljoenen mensen op de helling gezet. Moest Dexia het circus op miraculeuze wijze overleven, dan nog zal het de bevolking een bom geld kosten. Geld dat we broodnodig hebben om het verlies aan koopkracht enigszins te compenseren om deze aanslepende, diepe crisis te overleven.

Net als dat achteraf is gebleken met Griekenland, zou het goedkoper zijn geweest om de banksector te laten vallen. We zouden door een kort, diep dal gegaan zijn en waarschijnlijk op zijn Ijslands sterker uit de crisis gekomen zijn. Nu dreigen we deze onkunde generaties lang mee te zeulen.

Nu terug naar de hallucinante cijfers over Dexia:

Een ex-Dexia bankier analyseerde de situatie en waarschuwt de Belgische overheid dat het Dexia-verhaal vanaf 2014 ons land 2 miljard euro per jaar kan kosten. Enkel en alleen om de boot drijvende te houden.

In een worst-case scenario kan Dexia zelfs de waarborgen terugbetalen in aandelen waardoor de Belgische overheidsschuld kan oplopen van 365 miljard euro naar 500 miljard euro.

Het is werkelijk hallucinant om te vernemen dat Dexia 90 miljard euro aan leningen gewoon kan terugbetalen met waardeloze aandelen. Een ongelooflijke knoeiboel. Dat hebben Leterme en Reynders er van gemaakt. Maar dan wel een puinhoop met zware gevolgen.

Als de overheidsschuld met 135 miljard euro oploopt, kost dat iedere Belg 12.272 euro. Voor een gezin van 4, spreek je dan over bijna 50.000 euro!

Dat is bovenop de reeds torenhoge schulden die ons land reeds had.

Lees het volledige artikel >>

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Na een weekje rust is Fininfo-be er weer met de eigenzinnige Kijk op de week. Ik bekijk deze week 2 items: de Europese crisis die opnieuw het economisch nieuws beheerst en de Belgische energieoorlog tussen de producenten en Minister Vande Lanotte.

De veilige havens zijn terug van bijna nooit weg geweest, net als de stijgende rente op overheidsobligaties van Spanje en Italië. Is het geld van de LTRO’s al opgebruikt? Lijkt me sterk, er moet dus meer aan de hand zijn. Het openlijk gevecht tussen Spanje en Europa heeft de spotlight weer op Europa gericht. De Zuiderse banken kampen met een enorme kapitaalvlucht. De miljarden gratis geld hebben voor korte tijd de rentevoeten naar beneden gehaald. Mogelijk heeft men de rest gebruikt om hun balansen aan te zuiveren. De vertrokken reserves worden aangevuld met de miljarden van de ECB en het spaarpotje is dan toch weer leeg. Gevolg: de rentevoeten stijgen weer, de waarde van de obligaties daalt weer en de landen en de banken komen opnieuw in de problemen. Klinkt bekend in de oren niet?

Enerzijds is er de dwingende noodzaak om het begrotingstekort terug te dringen en dus een fors besparingsbeleid te voeren. Anderzijds krimpt de economie, waardoor de inkomsten terugvallen en het effect van de besparingen wordt tenietgedaan. Dit scenario hebben we in Griekenland ook al meegemaakt. Europa pakt slechts 1 probleem per keer aan en op de verkeerde manier. Ook nu duwen ze Spanje in een spiraal naar de afgrond. Spanje is de 4e economie van Europa, een Grieks scenario is dus uit den boze. Blijkbaar hebben de Europese beleidsvoerders nog niets geleerd uit het Grieks debacle, net als de financiële wereld nog niets heeft geleerd uit het Lehman Brothers debacle.

Er moet bespaard worden, maar economische groei realiseren is even belangrijker. De concurrentiekracht en de verschillen in handelsbalansen moeten Europees en solidair aangepakt worden. Aangezien een land zijn valuta niet kan devalueren, moet Europa een oplossing vinden om een land te devalueren binnen de euro. Wat is Duitsland met een handelsoverschot als al die miljarden verdwijnen in een bodemloze put?

België is in de ban van de energieprijzen. De grote energiebedrijven hebben op 1 april nog snel hun prijzen geïndexeerd, terwijl de regering de prijzen bevroren heeft op 1 april. Nu volgt een juridisch getouwtrek. Beide partijen vliegen hier serieus uit de bocht. Ten eerste de energiebedrijven. Deze bedrijven maken miljarden euro’s winst en oké, ze moeten zich verantwoorden ten opzichte van hun aandeelhouders die meer en meer winst willen, maar er bestaat ook nog zoiets als een sociaal engagement. Het leven en vooral de energie is al duur genoeg voor de bevolking. Elke stijging aan de pomp doet pijn, maar dat zie je elke dag. Elke stijging van de gas en elektriciteit voel je 1 keer per jaar, bij de afrekening. Energie moet voor iedereen betaalbaar blijven of we glijden af naar een ontwikkelingsland. Dat Vande Lanotte nu een wet wil maken om retroactief de bevriezing van de prijzen af te dwingen, gaat mijn inziens ook te ver. Als je een wet maakt die achteraf niet uitdraait zoals je had gehoopt, heb je je werk niet naar behoren gedaan. Dan moet je daar de gevolgen van dragen en niet een nieuwe wet maken die de fout moet rechtzetten, zo open je de doos van Pandora.

Zoals in mijn vakantieweek gemeld, heb ik nu ook een Twitter. Zeer handig om al mijn artikels op verschillende websites te volgen en direct een link te hebben naar de meest interessante en relevante informatie. Inschrijven op mijn Twitter kan via de link op de blog.

Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

Het zwaard van Dexiacless (vervolg)

Ik heb al een paar keren geschreven over Dexia. Omdat dit huiveringwekkende verhaal een grote impact kan hebben op onze welvaart, wil ik nog eens verder ingaan op enkele feiten. Dexia kan het einde van België betekenen, misschien zelfs het einde van Europa. De Ieren gaan al enkele jaren door een ware hel omdat de overheid zich garant heeft gesteld met waarborgen aan de financiële sector. België doet net hetzelfde met Dexia en dreigt in dezelfde malaise te belanden.

Om het Franse Crédit Local te stutten, loopt nog steeds continu een financiële levenslijn van nagenoeg 30 miljard euro van Belfius naar Frankrijk. Zonder die aanvoer van Belgisch geld valt Crédit Local de France, en bijgevolg Dexia Holding, meteen om. Waardoor de Franse overheid een ideaal chantagemiddel in de hand houdt om de Belgen tot de grootst mogelijke inschikkelijkheid te dwingen.

Daarnaast moet Dexia Holding voortdurend een beroep kunnen doen op tientallen miljarden euro’s aan noodkredieten, via de nationale banken te verstrekken door de Europese Centrale Bank. Als onderpand voor die kredieten gelden de door de regeringen – waaronder de Belgische – gegarandeerde schuldbewijzen.

In alle andere landen worden de mensen die verantwoordelijk zijn voor zulk wangedrag ontslagen en soms zelfs vervolgd en opgesloten. In Nederland moest het hoofd van de toezichthouders na het failliet van de DSB Bank ontslag nemen, in België werden de toezichthouders vakkundig afgeschermd door de liberale coalitieleden. Zo zijn in er in Nederland ook al veroordelingen geweest in het debacle rond Fortis, in België niet. De Kamercommissie in België rond het dossier van Dexia is ondertussen ook op een grote sisser uitgedraaid.

Dexia-documenten mochten alleen door experts worden ingekeken. En als die experts vaststelden dat er mogelijk reden was tot gerechtelijke vervolging van een aantal hoofdrolspelers, bij voorbeeld wegens schuldig verzuim, dan werden die bevindingen op bevel van de federale regering uit het eindverslag geweerd.

Binnenkort krijgt Pierre Mariani, van wie het salaris 30 procent hoger ligt dan dat van zijn voorganger Axel Miller, zijn beloofde bonussen. Eerstdaags zwaait Jean-Luc Dehaene ongemoeid af als Dexia-voorzitter en gewezen eerste minister Yves Leterme geniet intussen van een Oeso-baantje in Parijs.

Alleen in België kunnen dergelijke achterbakse praktijken plaatsvinden zonder dat er ook maar iemand verantwoordelijk wordt gesteld. De winsten voor de gangsters en de lasten voor de bevolking. België is dan ook een land waarin dit allemaal schoorvoetend aanvaard wordt zonder dat er opstanden op protest plaatsvindt. Als Dexia België en mogelijk Europa mee de dieperik in sleurt, hoop ik van harte dat daar verandering in komt en dat de schuldigen alsnog hun verdiende loon krijgen en niet het loon dat ze verdiende.

Bron: Column Rik van Cauwelaert op Knack.be

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week kom ik nog even terug op het goud, bekijken we de goede voornemens van de E.C. om het schaduwbankieren aan te pakken en nemen we Dexia nog eens onder de loep. Tussendoor een kleine zijsprong naar het beste bedrijf van de wereld, Apple.

Goud blijft het moeilijk hebben deze week. Vele mensen begrijpen goud nog steeds niet. Typerend voor goud is dat het een universeel ruilmiddel is. Vrijwel alle levensbehoeftes kunnen ermee gekocht worden, en dat over ter wereld. Daarnaast is goud schaars, makkelijk en zonder verlies te verdelen, onvergankelijk, mobiel, verbergbaar en het kan niet worden bijgecreëerd uit het niets. Deze eigenschappen zorgen ervoor dat goud historisch ook de minst risicovolle van alle investeringen is. Het laatste half jaar lijkt het beleggerappetijt weer helemaal terug en zoeken de indexen nieuwe recordniveaus op. Goud is dus niet meer prioritair voor beleggers, risico en rendement is weer alles wat telt. Ook dit zal keren en dan is het weer de beurt aan het goud om nieuwe recordniveaus op te zoeken.

De Europese Commissie wil de risico’s die verbonden zijn aan het schaduwbankieren verder indammen. Wereldwijd ging in 2010 46.000 miljard euro om in de wereld van het schaduwbankieren. Daarmee vertegenwoordigt de industrie 25 tot 30 procent van de totale financiële sector. Op zich een goede zaak dus. Het schaduwbankieren is een zwaard van Damocless dat boven de Europese welvaart hangt. Indien er ooit zware verliezen geleden zullen worden, zal de bank het niet nalaten dit geld te zoeken in het officiële circuit. Dit zal dan weer uitdraaien als kosten op kap van de bevolking. De bankenlobby zal er echter alles aan doen om de Europese Commissie van gedacht te doen veranderen. In de nasleep van het Lehman Brothers debacle werden er al pogingen ondernomen. Het was toen ook hét moment om orde op zaken te stellen. Helaas is er toen weinig of niets van terecht gekomen. Ik ben benieuw hoever de Europese Commissie nu geraakt.

Het grote nieuws van het begin van de week was het dividend van Apple. Voor het eerst in 17 jaar gaat Apple weer een dividend betalen aan zijn aandeelhouders. Het gaat over 45 miljard dollar de komende 3 jaar. Dat klinkt als een waanzinnig bedrag. Maar wie de zaken in perspectief zet, beseft snel dat dit ‘peanuts’ is. De dag van de aankondiging steeg het aandeel waardoor Apple al 15 miljard meer waard werd. Voilà, het eerste jaar dividend is al verdiend. Terwijl Apple de komende drie jaar die 45 miljard dollar uitkeert, zal het bedrijf volgens analisten meer dan het driedubbele aan cash genereren. Apple is ongezien, ongeëvenaard, buitenaards.

Dexia wil voor zijn staatsgaranties slechts een minimale vergoeding betalen. Voor een staatsgarantie van 54,5 miljard euro vanwege België zou dat neerkomen op maximaal 27 miljoen euro per jaar. Die vergoeding betekent een tegenvaller voor de begroting, België had gehoopt op het tienvoudige van dat bedrag. Dit is het zoveelste bewijs de politici hun acties in eerste instantie altijd goedpraten. Alles was in kannen en kruiken met de redding van Dexia. De kans dat er iets mis zou lopen, was onbestaande. Inkomsten inschrijven in je begroting waar je totaal niet zeker van bent, is ook doodnormaal. Als een gezin al iets uitgeeft wat het nog niet ontvangen heeft en achteraf blijken de inkomsten veel lager uit te vallen, komt het in de problemen. Als de overheid zoiets doet, haalt het extra centen uit de zakken van burgers. Simpel toch?!

Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

Het zwaard van Dexiacless

Ik heb er in mijn ‘Kijk op de week van Fininfo-be’ al meermaals naar verwezen dat de Belgische regering zich serieus in de luren heeft laten leggen bij de ontmanteling van Dexia. De heren politici dachten de deal van hun leven te maken en de Fransen te slim af te zijn. Maar zoals de geschiedenis keer op keer bewijst, zijn het de Fransen die stiekem in hun vuistje lachen terwijl de Belgen het vuile werk mogen opknappen.

De restbank Dexia blijft slagzij maken. De gevolgen daarvan worden binnenkort voelbaar voor de Belgische belastingbetaler. Tijdens de ontmantelingsoperatie, liet de Belgische regering in lopende zaken, aangevoerd door premier Yves Leterme, zich vier miljard euro aftroggelen voor Dexia Bank België – intussen omgedoopt tot Belfius. Die afkoopprijs was nergens op gebaseerd, tenzij op Franse bluf.

De Belgische regering had zowaar op inkomsten gerekend uit Dexia Bank België, en waarschijnlijk ook op een meerwaarde na verkoop binnen een paar jaar. Net zoals Leterme dacht dit te realiseren met de verkoop van Fortis aan BNP Paribas. Van een meerwaarde op de aandelen BNP Paribas Fortis is ook nog lang geen sprake en inkomsten uit dividend zijn ook onzeker. Toch hebben de Belgen zich voor een tweede keer gestoten aan dezelfde steen.

De Belgen rekenden op inkomsten uit de forse premies die Dexia Holding moet betalen op de staatswaarborgen. Dat geld zou van pas komen om de lekken in de Belgische begroting te dichten. De regering van premier Elio Di Rupo rekende voor dit jaar alvast op nagenoeg 300 miljoen euro extra inkomsten. Maar dat geld wordt de regering al meteen door de neus geboord. Mariani heeft immers te kennen gegeven dat Dexia Holding zulke zware premies niet kan betalen.

Daarenboven werd de Belgische regering nog eens opgezadeld met 60,5 procent van de staatswaarborgen voor Dexia Holding – wat neerkomt op 54 miljard euro. Die garanties kwamen bovenop de in 2008 aangegane garanties. Leterme en Reynders verklaarden fier voor de camera’s dat het enkel waarborgen betrof, die zouden toch nooit aangesproken moeten worden. De bevolking zou er geen hinder van ondervinden. De kans dat België uiteindelijk ook de staatswaarborgen zal moeten afdokken, wordt met de dag aannemelijker. Aan de gevolgen daarvan voor de federale financiën wenst voorlopig niemand te denken.

Met een balans voor 2012 van ruim 250 miljard euro heeft Dexia Holding dringend nood aan financiering. Die is via de gewone circuits niet meer verkrijgbaar, want het vertrouwen in Dexia Holding is intussen door het plankier gezakt. Bijgevolg moet dat geld, langs de Franse en Belgische nationale banken om, bij de Europese Centrale Bank worden gehaald.

Om die financiering los te weken moet Dexia Holding een geloofwaardig businessplan voorleggen. De restbank zal de Europese instanties moeten aantonen dat ze de aangegane financiële verplichtingen kan nakomen. Dat businessplan moet dan leiden tot een ordentelijk georganiseerde run off.

Het afwikkelingsscenario van de liquidatie betekent een zware tegenvaller voor de Belgische belastingbetaler. Eerder deze week boog het kernkabinet zich over de gevolgen van de verdere aftakeling van de restbank. Die dreigen immers heel zwaar uit te vallen. Ook al omdat in het reddingsscenario sprake is van een forse kapitaalsverhoging, te garanderen door de Belgen en de Fransen.

Indien de Belgische regering blijft vasthouden aan het huidige plan om de Dexia Holding te redden, zullen de huidige besparingen peanuts blijken om het gat in de begroting op te vullen. En dan hebben we het nog niet gehad over de collateral damage die een faillissement zal veroorzaken. Nog vele Belgische instantie zullen mee ten onder gaan, alsook het hele land.

Bron: Knack.be Situatie Dexia zonder meer uitzichtloos

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Vandaag richten we ons op het gesukkel van de Europese Unie, de gulheid van de ECB en de idiotie van de Belgische regering (weeral).

De Europese Unie sukkelt van de regen in de drop, gaat terug naar de regen, naar de drop,… Twee weken geleden zaten ze in de drop, maar het lijkt nu dat we terug naar de regen gaan. De Griekse deal hangt weeral, nog eens, nogmaals, opnieuw, nog een keer aan een zijden draadje. Daar gaan we dus niet verder op in. Spanje steekt deze keer het vuur aan het lont.

Op de Europese top vorige week werd het nieuwe pact ondertekend waarin alle landen akkoord gaan om hun begroting onder controle te krijgen. Voor 2012 mag het tekort maximaal 4,4 % bedragen. Spanje komt nu al leuk vertellen dat ze dat dit jaar niet halen. Maar een tekort van 3 % voor 2013 zullen ze zeker wel halen, yeah right!! Wie gelooft zoiets nog? Een hoog geplaatste ambtenaar in Berlijn verklaarde onlangs nog :”Everybody knows the Spanish are lying about the figures”. Het lijkt een Europese sport te worden. En is het een probleem? Nee hoor, de ECB staat toch klaar met massa’s geld (+/- € 1 biljoen de laatste 3 maanden) om de schulden te financieren. Heeft er iemand van jullie een geldpers voor als ik mijn lening niet meer kan of wil afbetalen met mijn eigen inkomsten?

De ECB kondigde deze week ook aan dat ze al 3 weken op rij geen interventies hebben moeten doen op de markten om staatsobligaties te kopen. Ze gaan er vanuit dat de banken genoeg geld hebben/vinden om de obligaties van de overheden te kopen. Natuurlijk hebben de banken genoeg geld, € 1 biljoen wel te verstaan. Ze hebben genoeg geld,… van de ECB!! Vooral banken van Zuiderse landen lenen geld bij de ECB om daar obligaties van hun eigen land mee te kopen. Zo wordt er tijd gekocht. Maar over 3 jaar moeten deze bedragen terugbetaald worden en kan het systeem alsnog in elkaar stuiken. Maar het opzet is om de obligatieportefeuilles van de banken vol te stoppen met obligaties van het eigen land. Als er een land omvalt, blijft de besmetting beperkt, hetgeen nu nog niet het geval is. DAT is de opzet van LTRO (long time refinancing operation van de ECB).

Volgens cijfers van de OECD zal in België in 2012 zo’n 57% van wat jaarlijks wordt geproduceerd door de overheid als belastingen worden aangeslagen. Al sinds 1994 zijn de sociale lasten onvoldoende om de uitgaven van de sociale zekerheid te dekken. Tot nog toe raakte het zaakje toch ieder jaar nog gefinancierd door allerhande trucs, voornamelijk het overhevelen van inkomsten uit de inkomsten van BTW, accijnzen op tabak en de roerende voorheffing. (Dank aan Tuur Demeester).

Meer dan de helft van de Belgische productie wordt dus aangeslagen. En als er € 2 miljard extra gevonden moet worden, gaan Di Rupo en Co eerst eens kijken waar ze nog wat meer belastingen op kunnen heffen. Geen wonder dat de grote buitenlandse bedrijven stilaan nadenken over een vertrek uit België. De sociale lasten blijven ook maar toenemen. Er wordt dan ook nog steeds een of andere minderheid gevonden die nog geen toeslag geniet, dat kan dus niet in een solidair land als België. Op deze manier worden meer en meer mensen gewoon om iets te krijgen totdat ze het een recht gaan vinden. Zo is België opgebouwd. Sociale solidariteit zijn sociale rechten geworden. De drive en de wil om te gaan werken wordt volledig teniet gedaan, de staat betaalt toch.

Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week richten we onze pijlen op de Griekse redding, de Vlaamse regering en verklappen we al een winnaar van de Oscars. Dit weekend krijgt mijn blog ook een nieuwe kleedje om samen met het nieuwe logo de blog wat op te frissen. Ten slotte wil ik de geïnteresseerden ook even vragen mijn vragenlijst in te vullen over Uw feedback over Beleggingen.

De volgende redding van Griekenland is een feit. Er is een akkoord om Griekenland nog een pakketje van € 130 miljard te geven. Het grootste deel van dit pakket zal meer dan waarschijnlijk terugvloeien naar diegenen die het geld voorschieten omdat zij hun obligatie terugbetaald willen zien. Griekenland moet zich dus in armoede storten om de Duitsers en Fransen een plezierke te doen. Het nieuwe plan moet de Griekse schuld tegen 2020 terugdringen tot 120 % van het bbp. Dat wil zeggen dat over 8 jaar (!) de Grieken nog steeds meer schulden hebben dat hetgeen het hele land per jaar produceert.

Maar de Grieken moet zulke zware besparingen doorvoeren dat hun economie niet competitief kán worden, maar waardeloos wordt. Er wordt niets gedaan aan de structurele problemen, er wordt niet geïnvesteerd in groeimogelijkheden, er wordt niets gedaan aan de werkloosheid. Hoe gaan de Grieken 8 jaar lang hun bbp doen groeien om dan uiteindelijk nog steeds meer schulden te hebben dan hun totale economie. Op wat olijfbomen en wat toerisme na hebben de Grieken ook niets. We hebben het probleem Griekenland onderschat luidt het na het akkoord. Het lijkt mij dat ze dat nog steeds doen. Dit epos heeft nog niet zijn laatste bedrijf bereikt.

De Vlaamse regering heeft beslist om de kindpremie af te schaffen voor dit jaar. Met dank aan de Federale regering en aan Dexia. Het is uiteraard een goede zaak om minder noodzakelijke uitgaven te schrappen ten tijde van besparingen. Van zodra de mensen gewoon zijn om iets te krijgen, kan je het niet meer afpakken. Het is dus een goede beslissing geweest. Vlaanderen moet al genoeg opdraaien voor de kosten van andere deelstaten, Gewesten, Gemeenschappen en weet ik wat nog allemaal meer. Toch slagen ze er hier in om de balans in evenwicht te houden. Als Vlaanderen zijn eigen inkomsten zelf zou kunnen gebruiken om beleid mee te voeren, zou onze economie veel krachtiger zijn.

De eerste Oscarwinnaars zijn ook al bekend. Nog niet voor het brede publiek, maar ze hebben mij een blik achter de schermen gegund. In de categorie “Zie je wel. Had ik het niet gezegd”, is de winnaar: De Belgische Regering. De beursgenoteerde Dexia-groep biechtte een verlies op van meer dan €11 miljard in 2011. Uiteraard waren er verzachtende omstandigheden (Uhum!). Was het niet de Belgische Regering die zich borg stelde voor de Dexia-groep? Zou dit geen probleem zijn omdat die waarborgen toch nooit aangesproken moeten worden? Hadden er niet voldoende mensen gewaarschuwd voor wat nu waarheid dreigt te worden? Met een negatief eigen vermogen heeft het dus minder eigen kapitaal dan schulden. En er zullen nog vele afwaarderingen en verliezen volgen. De kans dat de waarborgen aangesproken gaan worden stijgt met de dag. Natuurlijk is de belastingbetaler dan de pineut en kan de politiek er niets aan doen. Voor mij part een verdiende winnaar.

… Belgium!!!