Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week bekijk ik de problemen bij onze Nederlandse vrienden, de tendens om de teugels te vieren op het gebied van besparingen en als laatste heb ik het over de bedrijfsresultaten in vergelijking met de malaise waarin we ons bevinden. Tijd om erin te vliegen.

Nederland zit in de problemen. Onze Noorderburen dreigen in een Belgische crisis verzeild te geraken. Spijtig en opmerkelijk. Naar mijn gevoel is Nederland een voorbeeldland, zeker ten opzichte van België. De Nederlanders geven mij altijd de indruk veel beter georganiseerd te zijn. Zo kwam ik laatst te weten dat de Nederlandse kinderbijslagbedragen per 01/01/2012 zijn verlaagd. U leest dat goed, verlaagd. Zoiets is in België ondenkbaar, dat zou een ware revolutie veroorzaken. Ondanks dat zulke maatregelen mogelijk zijn, zit Nederland toch in een begrotingsimpasse. Een van de sterkste Europese steunpilaren barst. Daarbovenop komt de vastgoedcrisis, verkopers willen niet voor minder verkopen, kopers willen en kunnen niet meer betalen. 2 impasses die de obligatiemarkten doen twijfelen en de rente omhoog stuwen waardoor de Nederlanders nog meer zullen moeten besparen. Als België in dergelijk scenario terecht komt (en het zal nog in dergelijk scenario terecht komen, dat is enkel een kwestie van tijd), valt het land uiteen. Misschien kunnen de Lage Landen hun economie (en voetbalcompetitie?) fusioneren tot een sterk Europees blok om samen met Duitsland de kar te trekken in het nieuwe Europa van morgen?

Na Spanje volgt nu Nederland dat de teugels wil vieren betreft de begrotingstekorten. De Fransen zullen ook nog volgen eens de nieuwe President gekend is. Di Rupo had na zijn aantrede ook al laten blijken dat besparingen geen heil zijn. Onlangs liet hij ook al optekenen dat extra tekorten geen taboe meer zijn over een paar jaar. Het begrotingspact van januari is nog niet ten volle uitgevoerd of het lijkt al niet meer dan een dode letter. De balans tussen besparingen en economische groei is dan ook een moeilijk evenwicht. Kiezers zijn altijd tegen de regering die de besparingen doorvoert. In eerste instantie stemt men voor verandering, als verandering (lees besparing) er komt, voelt de bevolking pas echt wat er nodig is om recht te zetten waartegen ze zich in eerste instantie verzet hebben. Dan kiest men voor nieuwe veranderingen (lees minder besparingen) wat het land dan weer in een slecht daglicht plaats bij de markten en nog meer besparingen nodig zijn door druk van buitenuit het land. De evolutie is in verschillende stadia merkbaar in de verschillende Europese landen en dreigt ergens te eindigen met een BIG BANG!!

De bedrijfsresultaten lijken er echter niet onder te lijden. De bedrijven publiceren historisch hoge winstcijfers met historisch hoge winstmarges. Dit is niet onbegrijpelijk. Op de financiële sector na, zit het grootste probleem op overheidsniveau. Het zijn landen die in de problemen zitten, de markt raakt verlamd omdat de val van een land de economie in een depressie zal sleuren. Bedrijven kunnen super goedkoop aan geld geraken aangezien de rentevoeten extreem laag staan en nog enige tijd laag zullen blijven. De ideale manier om uw resultaten te optimaliseren. Maar je kan dit niet tot in het oneindige optimaliseren. Bedrijven genereren enorme hoeveelheden cash die niets opbrengen. Er zijn ook weinig of geen investeringsmogelijkheden door de onzekere tijden en de vertragende economie. Vele bedrijven hebben nog voldoende productiecapaciteit in huis.

Kampioen onder de bedrijven blijft met een straat voorsprong Apple. Apple verkoopt 5 iPhone’s elke seconde!! Ik ben aan het rondkijken welke smartphone ik wil kopen. Ik wil geen iPhone, gewoon al omdat iedereen (maar dan ook bijna iedereen) dat heeft. Het besturingssysteem is heel belangrijk voor de mobiele markten, zeker omdat dit een gigantische markt is met nog enorm veel potentieel. Het besturingssysteem van Apple – iOS – speelt gewoon alle tegenstand naar huis. Dus ja, welke smartphone koop je dan? Met Android van Google dat weggespeeld wordt of met Windows Mobile van Nokia dat richting een faillissement afstevent. Dan toch maar een iPhone?

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen

De Argentijnse coup

Op 10 jaar tijd evolueerde Argentinië van exporteur van olie en gas naar importeur waardoor het miljarden dollars moet neertellen voor grondstoffen die het zelf in de grond heeft steken. Argentinië heeft geen geld meer kunnen lenen op de internationale markten sinds de crisis 10 jaar geleden. Het overleefde via belastingen op granen, nationalisatie van private pensioenfondsen, inkomsten uit de luchtvaartmaatschappij en door geld af te tappen van de reserves van de centrale bank. Met de nationalisatie van YPF nemen ze hun energiebeleid ook weer in eigen handen.

Argentinië heeft hiermee wel zijn grootste investeerder tegen de borst gestoten, het fel geplaagde Spanje, door Repsol voor het blok te zetten. Slechts 2 maanden geleden had Repsol YPF de schattingen voor gevonden reserves nog fors opgetrokken, aanleiding genoeg om YPF te nationaliseren.

De Argentijnen beweren dat Repos hun YPF al jaren onderinvesteert zodat het de Argentijnse energiebehoefte niet kon volgen, maar wel forse dividenden uitbetaalde aan de aandeelhouders.  Zo maakte het bedrijf een tijd geleden bekend extra te investeren in andere Latijns-Amerikaanse landen terwijl er in Argentinië zelf nog ontzettend veel onontgonnen gas en olie aanwezig is.

De Spanjaarden beweren dat de Argentijnen constant hun subsidies, exporttaxen en prijsbepalingen aanpaste zodat een adequaat beleid onmogelijk was. De olieprijs ligt in Argentinië vast op $ 55 (zo betalen de Argentijnen 5 keer minder voor brandstof dan de Brazilianen) terwijl het op de markten aan het dubbel noteert. Reden genoeg om andere investeringen voorrang te geven.

De waarheid zal waarschijnlijk in het midden liggen.

Argentinië heeft het land terug opgebouwd door een devaluatie van de munt, kwijtschelding van schulden en een goedkoop energiebeleid. Ondanks alles blijft het land gebukt onder een sterke inflatie. Stijgende energieprijzen zou de bevolking terug de straat op jagen. Argentinië neemt met deze coup een groot risico, maar het is wel te begrijpen de potentiële welvaart in eigen beheer te houden.

Bron: Businessinsider

Europa valt verder

Europa zit al jaren in verval. Na een korte pauze rolt de sneeuwbal weer naar benden in de richting van het ravijn. Tijd om een klein overzicht te geven van de berichten van de afgelopen week, tijd om te duizelen:

Niet alleen Spanje heeft een kredietprobleem waar ondertussen 8 % van de leningen (hoogste niveau sinds 1994) beschouwd wordt als slechte kredieten. Ook in Italië gaat het deze kant uit. Italiaanse slechte kredieten stegen tot het hoogste niveau sinds 2000. In 2008 werd 3 % van de Italiaanse leningen beschouwt als een slecht krediet. Vandaag is dit al gestegen naar 6,3 % van alle leningen voor een totaalbedrag van € 107,6 miljard. (beurs.com)

Portugese banken maken gretig gebruik van de tapkraan van de Europese centrale bank. In februari schoven de Portugese banken voor € 47,5 miljard aan bij de ECB, net iets minder dan het recordbedrag van € 49,1 miljard van augustus 2010. In maart verslechterde de situatie en hadden de Portugese banken € 56,3 miljard nodig van de ECB. (beurs.com)

De omvang aan dagelijkse leningen van de ECB verstrekt aan de Spaanse en Italiaanse banken over de afgelopen jaren. Hier kan zelfs de grafiek van Apple niet tegen op. Volgens de nieuwste data van de ECB steeg de dagelijks leencapaciteit voor Spaanse banken tot 316 miljard euro, komende van 170 miljard euro in februari! (Slim Beleggen – bekijk hier de grafiek)

Het vervolg van het verhaal is bekend: de prijzen voor (vakantie)woningen kelderden, de overheid leerde op de bond markets om de banken geld te geven. Het budgetdeficiet – in 2007 was er nog een surplus van 1,9 % van het GDP – boomde tot 11,2% in 2009. Madrid kon niet meer geld lenen en de economie zakte als een pudding in elkaar. Nu is besparen de leidraad in het verhaal en besparen kan alleen maar slecht aflopen. Spanje kan de Great Depression in de VS naar de prullenmand verwijzen. (Slim Beleggen)

Niet alleen Spanje zit in zak en as, ook in Italië zinkt de economie steeds dieper weg. We merkten recent al op dat de Italiaanse industriële productie een forse terugval kende met bijna -7 procent! Maar dat cijfer is niets vergeleken met de vrije val die het aantal nieuwe industriële ordersin Italië momenteel ondergaat. Er werden maar liefst -13 procent minder industriële orders geplaatst in februari! (Slim Beleggen)

Nu landen hun betalingstekort moeten funden via het TARGET2 systeem lopen centrale banken direct gevaar. Het probleem is de afgelopen jaren zo uit de hand gelopen dat de huidige verschillen niet meer houdbaar zijn. De grafiek laat de betalingsbalans zien in de eurolanden en maakt meteen duidelijk waarom Duitsland gebaat is bij een zwakke Euro. Het weerhoudt zijn valuta ervan om in waarde te stijgen, waardoor andere landen nu in de problemen komen. (biflatie.nl)

De redding zou dan moeten komen via het IMF, maar…

De middelen van het IMF worden verhoogd met méér dan 430 miljard dollar, zo orakelen vooral Europese bewindslui. Op dit moment is die bewering manifest onwaar. Geen 430 maar slechts 360 miljard dollar zijn effectief toegezegd. 70 procent van die 360 miljard dollar komen van de eurozone en andere Europese landen als Engeland, Zweden, Zwitserland, Noorwegen, Polen, Denemarken en Tsjechië. Voor de resterende 70 miljard dollar (430 min 360) zou moeten gezorgd worden door China, India, Rusland, Brazilië, Indonesia, Maleisië en Thailand (de eerste vijf horen bij de tien grootste economieën van de wereld). Deze landen overwegen een inbreng te doen maar willen daar eerst verder intern over beraadslagen. (Knack.be)

Een volgende portie vers, gratis geld lijkt onvermijdbaar, zoniet zal Europa zeker in het ravijn donderen. Beide zijn eigenlijk geen optie. Europa heeft niet meer de keuze tussen goed of slechte beslissingen, Europa heeft zelfs niet meer de keuze tussen slechte en heel slechte beslissingen. Europa zal moeten kiezen tussen immens slechte of de allerslechtste beslissingen.

Iemand goud kopen?

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

In de Kijk op de week van Fininfo-be hebben we het deze week over 2 belangrijke onderwerpen. Ten eerste over de eurocrisis, die steeds verder de afgrond inglijdt. Ten tweede heb ik het over de Belgische vastgoedmarkt, eindelijk lijkt het einde van de aanhoudende stijging in zicht.

Maar voor ik van start ga, nog even een persoonlijke boodschap. De blog van Fininfo-be groeit maandelijks, waarvoor dank aan alle lezers. Geïnteresseerden voor een banner op de blog, mogen altijd contact opnemen om verdere details te bespreken. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar.

De week begint alvast met een knal. In het weekend heeft Sarkozy een bom gelegd onder het verdere bestaan van de Europese Unie. Dit zorgde ervoor dat de rentevoeten van de Zuiderse landen weer een pak stegen en daardoor komt Spanje nog meer in nauwe schoentjes te staan. Het Spaanse probleem zorgt ervoor dat Dexia nog meer in de problemen komt (voor zover dat dat nog kan). De problemen rond Dexia zullen ervoor zorgen dat de kans dat de Belgische regering zijn waarborgen moet nakomen nog meer stijgt waardoor ongetwijfeld België in een zware storm zal terechtkomen. Of hoe wederom een hoge Franse piet het kleine België op zijn knieën krijgt. Hoor ik nog iemand zeggen: “Splits dit land, NU (… dat er nog iets te redden valt voor de Vlamingen)!”

John Mauldin vat het Spaanse/Europese probleem perfect samen in zijn nieuwsbrief van vorig weekend: Spain is clearly in a classic Keynesian liquidity trap. This is what can happen when you have very different economies operating under one monetary roof. This is not simply a banking or sovereign-debt crisis, it is about a massive trade imbalance and huge differences in the productivity of labor. The trade imbalance between the south – Portugal, Spain, Italy, and Greece – and the north (mostly Germany) must be solved before there can be any resolution of the economic crisis. This is Economics 101, which European politicians seem to have slept through.

Volgens de Notarisbarometer zijn de prijzen van woonhuizen en appartementen in het eerste kwartaal licht gedaald. Voor woningen was er na een sterke stijging over 2011 een terugval met 2,3 procent, bij appartementen zelfs met 4,6 procent. Hoewel de situatie nog verschilt van provincie tot provincie, spreekt men al van een trendbreuk. Dat zou ook niet meer dan logisch zijn. België was tot nu toe een van de weinige, zoniet het enige, van de Westerse land(en) waar de crisis van de laatste jaren nog geen vat had gekregen op de vastgoedprijzen. De erosie van de koopkracht dwingt de mensen nu om gas terug te nemen op de woningmarkt.

Ondanks de lage rentevoeten voor leningen is het gewoon niet meer haalbaar voor een gezin om nog een huis te kopen. De forse prijsstijging voor basisproducten zoals voedsel en energie zorgt ervoor dat er steeds minder ruimte is voor de afbetaling van een lening waardoor de vraag naar vastgoed daalt. In Nederland is deze daling al een tijdje ingezet waardoor er hier en daar al problemen opduiken bij banken en andere instellingen. Het is een kwestie van tijd vooraleer dit zich in België ook manifesteert, en dan hebben we het nog niet over de problemen in de Zuiderse landen (De Spaanse huizenmarkt zet zijn duikvlucht voort. Voor het zestiende kwartaal op rij vielen de huizenprijzen in Spanje terug en de duikvlucht neemt alsmaar meer in snelheid toe).

Diegenen die echt zaakjes willen doen, kan ik de volgende tip meegeven: Verkoop je huis nu je er nog veel te veel voor kan krijgen, huur een sober appartement voor de komende jaren en investeer de opbrengst van je huis voor een groot deel in goud en zilver. Over enkele jaren als de crisis verteerd is (want ooit zal dit echt wel verteerd geraken), verkoop je je goud en zilver en kan je daarmee enkele huizen of misschien wel villa’s kopen.

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen

Biobrandstof kan olie onmogelijk vervangen

Biobrandstoffen zijn voorlopig de goedkoopste, snelste en gemakkelijkste brandstoffen voor de transportsector om fossiele brandstoffen te vervangen. Maar biobrandstoffen kennen ook hun limieten. Net als andere vegetatie hebben biobrandstoffen oppervlakte en zon nodig om te groeien. Zo komt het mee in het vaarwater van voedingsvegetatie waardoor het slechts gedeeltelijk een oplossing biedt.

Volgens het Internationaal Energie Agentschap komt 1/3^e van de globale energie uit petroleum. Alle niet-hernieuwbare energiebronnen samen (kolen, olie, gas, uranium) staan in voor 87 % van ’s werelds energiebehoefte. Hydro-elektriciteit is goed voor 2,3 %. Slechts 0,8 % komt van hernieuwbare energiebronnen zoals zonnepanelen, windturbines, geothermie e.d. 2/3^e van ’s werelds petroleumverbruik komt op naam van de transportsector.

De productie van biobrandstoffen is enorm gestegen het laatste decennium. Tussen 2000 en 2009 verviervoudigde de productie van bio-ethanol en de productie van biodiesel ging maal 10. Biobrandstoffen maken nu al 20 % uit van de suikerproductie, 9% van plantaardige oliën en 4 % van de suikerbiet. Indien biobrandstoffen de volledige olieproductie moet vervangen, zou de productie moeten stijgen over 812 miljoen hectare land, of 60 % van alle bewerkbare gronden.

Grootste verbruikers van grondstoffen zijn de voedings- en transportsector. De laatste 10 jaar is er dan ook een sterk verband ontstaan tussen de olieprijs en de FPI (Food Price Index). De opmars van biobrandstoffen is hier onder andere niet vreemd aan. Als de olieprijs omhoog gaat, stijgt de competitiviteit van biobrandstoffen en wordt meer en meer productie gebruikt voor biobrandstof in plaats van consumptie. Er is dus minder voedsel beschikbaar waardoor de prijzen stijgen.

Lees het volledige Engelstalige artikel van Hans Zandvliet

België scheurt

België is een van de weinige (misschien wel het enige) Westerse land dat nog geen last heeft van een vastgoedcrisis. De Belg heeft een baksteen in zijn maag. Een eigen huis is dan ook de belangrijkste spaarvorm van de meeste Belgen. Ondanks het feit dat België, op Hong Kong en Sinapore na, het duurste vastgoedpatrimonium heeft  in de wereld, blijven we vastgoed kopen. Ik las onlangs nog een artikel in de krant die 3 alternatieven bood voor een waardeloos spaarboekje. Een daarvan was dus vastgoed, eigenlijk niet te geloven. (Ter info, goud stond er niet tussen 🙂 )

De ondergang van België kan via een ineenstorting van het vastgoed komen, maar de kans is groter dat Dexia zal winnen. Dexia heeft België volledig in zijn macht. De overheid wil zich garant stellen voor 56 miljard euro aan leningen maar eist hiervoor wel een jaarlijkse vergoedingen. Dat het grootste deel van de waarborgen bij België ligt terwijl de grootste lasten in Frankrijk liggen, hebben we te danken aan onze gespecialiseerde politici. Uiteraard krijgt de architect dan een “topjob” in Frankrijk J. Soit, de heren politici dachten op deze manier een Free Lunch te hebben verkregen om de begroting mee op te vullen. Maar een Free lunch bestaat niet, of ze is niet free, of het is geen lunch. Voor Dexia lijkt het beide het geval te zijn.

Wat de overheid hier in feite doet, is het uitschrijven van CDS-contracten! Overéénkomen werd dat Dexia jaarlijks 250 miljoen euro zou betalen. Een schijntje van de werkelijke kostprijs. Die 250 miljoen komt immers overéén met 44 basispunten per jaar. Een zware onderschatting van het risico. (Aandelen.com) Nu wil Dexia zelf maar 25 miljoen per jaar betalen. Weeral alle lasten bij de overheid en de inkomsten voor een ander. De gewone burger moet het verschil dan maar bijpassen via een of andere lastenverhoging.

De Belgische overheid is ook veel te groot geworden. De overheid gaat er dus vanuit dat ze uw duurverdiende centen beter kunnen beheren dan uzelf. De overheid spendeert momenteel 61 miljard euro meer dan 10 jaar geleden. De overheidsuitgaven bedragen inmiddels 55% van het BNP. Van iedere euro die we verdienen, wordt er 55 cent door de overheid gespendeerd. In Cuba bijvoorbeeld bedragen de overheidsuitgaven 78% van het BNP. In Hong Kong, één van de meest liberale samenlevingen van de wereld, zitten we aan 18%.(Aandelen.com)

En dan nog vinden ze het moeilijk om te besparen op de overheid en hebben ze al zoveel offers gemaakt. Het is een wonder dat België nog niet in een economisch drama is vervallen, maar er beginnen nu toch serieuze scheuren te komen in het land. De taalscheiding groeit met de dag. Het Frans is niet alleen voor bij de Walen, maar associëren we meer met het buitenland. Politiek begint België ook steeds meer in 2 te scheuren. Steeds meer grote bedrijven verlaten België of bestuderen hun opties en het vastgoed kan niet eeuwig blijven vasthouden aan de dure prijzen. Dus ook economisch is België aan het scheuren.

Wat ondermijnt onze koopkracht?

INFLATIE!!

Inflatie is een vies woord. In België misschien iets minder dan in Nederland omdat we hier met een “automatisch” indexeringssysteem zitten, maar inflatie is de grootste boosdoener van onze koopkracht. Inflatie bestaat al zo lang dat we niet anders weten dan dat het normaal is. Maar dat is het helemaal niet.

Heel, heel vroeger bestond er uiteraard ook inflatie, maar dan was dit een uiting van economische vooruitgang. Als het economisch goed was, was er meer vraag naar producten. Meer vraag zorgt voor hogere prijzen, inflatie. Maar tijdens een recessie werden de zwakke spelers uit de markt geschud en daalden de prijzen weer omdat de vraag verminderde, deflatie dus. En over een langere periode bleef alles zo in evenwicht. Totdat centrale banken werden uitgevonden en vooral toen de goudstandaard werd afgeschaft.

Geldcreatie om de economie te stimuleren was het nieuwe modewoord. Recessies deden zich nog wel voor, maar er werd zoveel geld gecreëerd om aankopen te stimuleren dat prijzen niet meer daalden. Maar er is nog zoiets als economische wetmatigheden. Hoeveel er van iets is, hoe minder waard het wordt. Hoe meer geld er gecreëerd wordt, hoe minder waard het geld is. En van geldcreatie hebben de heren centrale bankiers wel pap gegeten. Vooral de laatste jaren lijkt dit het enige middel om de wereld te behoeden van de ondergang (zo wil men ons laten geloven).

Als we 2007 als beginpunt nemen dan zijn de cijfers zeer opvallend. De balans van de Amerikaanse Federal Reserve is 222% gestegen sinds 2007 en de Bank of Japan zag zijn balans met 125% uitdijen. De balans van de Europese Centrale Bank zag een toename van 51%. Andere opvallende stijgers die niet in deze grafiek te zien zijn: De Zwitserse centrale bank (SNB) kende een toename van 230%, maar ook balans van de Chinese centrale bank (PBOC) steeg met maar liefst 93%. (Biflatie.nl)

In Europa en Japan is de balans van de centrale inmiddels opgezwollen tot 30 procent van het BBP, maar ook in de VS en het VK (20%) zit de omvang in de lift. M.a.w. de monetaire drukpersen draaien op volle toeren in het Westen! (Slim Beleggen)

De Westerse economieën zijn echter zo verzwakt dat al dat geld zo goed als niet in de economie geraakt. Voor inflatie te krijgen, heb je ook nog omloopsnelheid van het geld nodig. Je kan nog zoveel geld drukken als je wilt, als niemand het gebruikt zal er ook geen inflatie komen. Al het geld vloeit zo naar de banken en het blijft daar. Het probleem zal zich stellen wanneer het geld wél naar de economie vloeit. Dan staat de deur wagenwijd open naar hyperinflatie. Gelukkig blijft het tot op heden beperkt tot een beetje meer dan normale inflatie, aldus de normen van de ECB en de FED. Het is het gebrek aan deflatie door uitzuivering van de economie dat onze koopkracht ondermijnt.

Wat zou er gebeuren bij hyperinflatie? Ik hoop van harte dat we het nooit kunnen vertellen. De verhalen van landen die het meegemaakt hebben zijn niet te bevatten:

– Een student kocht ‘s morgens een brood alvorens de bus te nemen. De prijs van een busticket ’s avonds was 2 tot 3 keer hoger dan ’s morgens, maar je kon het altijd ruilen tegen een brood.

– Obers waren nooit zeker van de prijs van het eten en drinken dat ze verkochten. Om de 2 uur werden de prijzen aangepast op een krijtbord. Na verloop van tijd was er zelfs helemaal geen voedsel en drinken meer om te verkopen. De overheid had alle land opgeëist.

Lees meer op beurs.com