Biobrandstof kan olie onmogelijk vervangen

Biobrandstoffen zijn voorlopig de goedkoopste, snelste en gemakkelijkste brandstoffen voor de transportsector om fossiele brandstoffen te vervangen. Maar biobrandstoffen kennen ook hun limieten. Net als andere vegetatie hebben biobrandstoffen oppervlakte en zon nodig om te groeien. Zo komt het mee in het vaarwater van voedingsvegetatie waardoor het slechts gedeeltelijk een oplossing biedt.

Volgens het Internationaal Energie Agentschap komt 1/3^e van de globale energie uit petroleum. Alle niet-hernieuwbare energiebronnen samen (kolen, olie, gas, uranium) staan in voor 87 % van ’s werelds energiebehoefte. Hydro-elektriciteit is goed voor 2,3 %. Slechts 0,8 % komt van hernieuwbare energiebronnen zoals zonnepanelen, windturbines, geothermie e.d. 2/3^e van ’s werelds petroleumverbruik komt op naam van de transportsector.

De productie van biobrandstoffen is enorm gestegen het laatste decennium. Tussen 2000 en 2009 verviervoudigde de productie van bio-ethanol en de productie van biodiesel ging maal 10. Biobrandstoffen maken nu al 20 % uit van de suikerproductie, 9% van plantaardige oliën en 4 % van de suikerbiet. Indien biobrandstoffen de volledige olieproductie moet vervangen, zou de productie moeten stijgen over 812 miljoen hectare land, of 60 % van alle bewerkbare gronden.

Grootste verbruikers van grondstoffen zijn de voedings- en transportsector. De laatste 10 jaar is er dan ook een sterk verband ontstaan tussen de olieprijs en de FPI (Food Price Index). De opmars van biobrandstoffen is hier onder andere niet vreemd aan. Als de olieprijs omhoog gaat, stijgt de competitiviteit van biobrandstoffen en wordt meer en meer productie gebruikt voor biobrandstof in plaats van consumptie. Er is dus minder voedsel beschikbaar waardoor de prijzen stijgen.

Lees het volledige Engelstalige artikel van Hans Zandvliet

Het gaat niet goed met onze koopkracht

Iedereen weet het, iedereen voelt, weinigen doen er iets aan. Het is het favoriete doelwit van de politici: onze koopkracht. In de “Kijk op de week van Fininfo-be” van 3 maart gaf ik al een voorbeeld hoe inflatie van 3,5 % een product 5 jaar 20 % duurder maakt. 3,5 % per jaar voel je amper, 20 % op 5 jaar voel je goed in de portemonnee.

En dan heb ik het niet over de verdoken inflatie. Zo passen de overheden geregeld de samenstelling van de index aan om de inflatie binnen de perken te houden. Zo heb je ook de dalende hoeveelheid voor eenzelfde prijs. Voorbeeld: Een tijdje geleden kwam ik in de Delhaize en keek ik naar de prijs van een broccoli. Die was evenveel als een maand ervoor, maar je kreeg nu 400 gr broccoli in plaats van 500 gr. Voor de berekening van de index zou de prijs van de broccoli mee genomen worden, maar niet de hoeveelheid. Zo zet je de mensen ook in het zak, zonder dat ze het weten.

Sinds 2010 is de inflatie fors hoger dan de rente en het ziet er niet naar uit dat er snel een einde gaat komen aan deze trend. Eind december zijn er veel mensen blij om de spaarrente op het spaarrekening te krijgen. Ze beseffen echter niet dat het leven sneller duurder is geworden dan de rente die ze ontvangen. Ze verliezen niet alleen koopkracht in de loop van het jaar, maar ook op de betaaldag. Je krijgt € 1.000 rente, maar je kan er maar voor € 950 goederen mee kopen ten opzichte van een jaar eerder.

 h/t biflatie

Terwijl de grondstof gerelateerde producten (dus de zaken die we dagelijks nodig hebben, zoals energie en levensmiddelen) blijven stijgen, dalen de schuldgerelateerde producten (kijk maar naar de huizenprijzen in de meeste landen). Zoals Kyle Bass het laatst op ZeroHedge nog mooi formuleerde: ‘I see deflation in the things you own en inflation in the things you need‘. (Nogmaals Biflatie)

Consumenten stonden in het rood bij de banken. Nu staan banken in het rood bij de Staat en Centrale Banken. Maar kunnen de laatstgenoemde instanties nog ergens in het krijt staan? Nergens behalve bij zichzelf door overmatige geldinjecties toe te dienen. Aflossen lijkt geen optie meer – eerder onmogelijk zelfs. Een optie is de noodzaak van het geldscheppen naar een lager niveau te brengen door hard te bezuinigen. Dit alles in ruil voor enorme groeiafname en welvaartsverlies. (goudportal.nl)

Als particulier kan je maar 1 ding doen om uw welvaartsverlies te compenseren. Je ruilt je fiatgeld, je waardeloze munten om naar die zaken die hun waarde behouden, naar goederen waar je ook effectief iets mee bezit. Ik denk dan aan grondstoffen en edelmetalen. Als het goud stijgt, is dit eigenlijk een daling van de munt. De stijging van goud komt doordat meer en meer mensen zich afzetten tegen het waardeloze geldsysteem. Goud is door de eeuwen heen verkozen tot hét waardevaste ruilmiddel waarmee je over heel de wereld terecht kan. Dit is al eeuwen zo en zal nog eeuwen zo blijven. Er is nog geen enkele munt die goud overleeft heeft.

Je kan ook de grondstoffen kopen die uw leven zoveel duurder maken. Beleg een deel van je vermogen in bijvoorbeeld olie. De stijging van de benzineprijs wordt zo gecompenseerd door de uw winsten op de olieprijs. Je kan ook investeren in agrarische grondstoffen. De stijging van het voedsel wordt zo gecompenseerd door uw winsten op uw investering.

Wil je professioneel advies over aankopen en investeren in goud (en zilver) en grondstoffen, neem een abonnement bij Slim Beleggen. Uw winsten compenseren ruim uw koopkrachtverlies en de prijs van het abonnement.

Komt er een einde aan de (Petro-)dollar

Ik las een heel interessant artikel van Dick Seegers (Excuses Dick voor de naamsverwarring) op goudportal.nl over het einde van de dollar als pasmunt voor olie en andere grondstoffen. Er zijn meer en meer tekenen dat de Amerikaanse hegemonie op valutagebied doorbroken gaat worden. Er is niet alleen Iran en China, maar ook Rusland keert zicht tegen de dollar. Het einde van de Petro-dollar kan wel eens het begin zijn van het einde van de dollar en heel Amerika. Lees hier een korte samenvatting waarom:

De Petro-dollar is ontstaan in de jaren ’70 toen er internationale afspraken gemaakt werden dat alle zaken die de koop en verkoop van ruwe olie betroffen, uitsluitend in Amerikaanse dollars afgewikkeld mochten worden. Dit beperkte zich niet alleen tot olie maar breidde zich uit tot alle grondstoffen en geproduceerde goederen die wereldwijd verhandeld werden.

De vraag naar dollars werd op die manier voor lange tijd vastgelegd en dreef de dollar tot exorbitante hoogtes. Daarbovenop legden vele landen hun met de export verdiende dollars vast in VS staatsobligaties en gaven daarmee de VS een schier onuitputtelijke bron van krediet, die de VS naar willekeur konden gebruiken.

Dat Petro-dollar systeem was een briljante, politieke en economische zet. Daarmee werd wereldwijd de met de olie verbonden geldhandel gedwongen door het systeem van de Amerikaanse FED te vloeien. En op die manier ontstond een immer grotere vraag naar Amerikaanse dollars en schuldpapier. Tegelijkertijd moesten de VS voor aardolie steeds minder betalen, omdat de valuta waarin die olie betaald werd dezelfde was die door de Amerikanen zelf gecontroleerd en gedrukt werd.

Maar er dreigt nog een gevaar, dat tot nu toe verborgen bleef. De waarde van dollar wordt voor het grootste bepaald door de aardolie. Als de olie in de toekomst in zijn geheel of gedeeltelijk in een andere munt afgehandeld wordt, dan hebben vele landen hun dollar deviezen niet meer nodig. De daaruit voortvloeiende verkoop van dollars zal de waarde ervan erg doen afnemen.

De landen worden zich echter meer en meer bewust van deze situatie en zoeken naar alternatieven bij hun internationale handel om zich los te maken uit deze wurggreep van de Amerikaanse dollar. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Eind 2000 overtuigden Frankrijk en enige andere EU-lidstaten Saddam Hoessein om de dollar te laten vallen en in plaats van in levensmiddelen en dollars de olie in euro’s af te rekenen. In maart 2003 viel Amerika Irak binnen en maakte een einde aan het aan de euro voor aardolie.

Dominique Strauss Kahn, toen nog president van het IMF, stelde in april 2011 nog een nieuwe wereldvaluta voor als tegenwicht tegen de petro-dollar. Drie maanden later deed zich het voorval voor, waarbij DSK een kamermeisje lastig viel en binnen enige weken als president van het IMF moest aftreden. Later werden alle tegen hem ingebrachte beschuldigingen teruggenomen. Oorlogen en andere achterbakse middelen worden niet geschuwd en de kosten daarvan wegen volgens de Amerikanen ruim op tegen het potentiële verlies van hun riante positie met de petro-dollar.

Lees het volledige artikel van Dirk Seegers op goudportal.nl

Maak ook gebruik van de expertise van Slim Beleggen om op beleggingsgebied winsten te realiseren met stijgende grondstoffen >>> Abonneer op het Grondstoffen Rapport

Ook Amerika graaft zijn eigen graf

Elke wereldmacht is eindig. Het einde van Amerika als ’s werelds machtigste land lijkt aangebroken. 4 jaar geleden was er nog hoop voor de Amerikanen. ‘Yes we can’ was de slagzin van Obama. Eigenlijk bedoelde hij “Ja we kunnen het,… nog slechter doen!”. Het verval van Amerika is onder het bewind van Obama alleen maar in een stroomversnelling geraakt.

China en Rusland hebben al begrepen dat ze hun Amerikaanse staatsobligaties best zo snel mogelijk verkopen voordat ze waardeloos worden. Uit het laatste TIC rapport blijkt dat Rusland voor de 14^e maand op rij Amerikaanse obligaties heeft verkocht waardoor het zijn portefeuille gehalveerd heeft op anderhalf jaar tijd, van $ 176 miljard naar $ 88,4 miljard. China verkocht in december nog voor $ 32 miljard waardoor het nog maar $ 1.110 miljard U.S. Treasuries aanhoudt, het laagste niveau sinds 2010. (Beurs.com)

De valuta-oorlog die de FED begonnen is, is in volle gang. Eind januari liet Iran nog weten dat het een overeenkomst had gesloten met India over de betaling van olie in goud. Voor het eerst werd de Amerikaanse dollar opzij gezet en wordt goud dus als een alternatief betaalmiddel gebruikt. Nadat er goud geruild wordt voor olie, wil Iran nu naast goud ook goederen in olie gaan betalen.Volgens Europese graanexporteurs heeft het bewind van Ahmadinejad geprobeerd om graan aan te schaffen in ruil voor goud en olie. Tevens is duidelijk geworden dat Iran ook al graan heeft gekocht met de Japanse yen. (Goudvergelijken.nl)

Meer en meer landen verzetten zich tegen de Amerikaanse hegemonie. Amerika verliest zijn macht niet alleen door ongeoorloofde oorlogen uit te vechten, maar vooral door zijn eigen beleid. Decennia lang teerde de grootmacht op zijn munt. Maar de dollar is zoveel aan kracht aan het verliezen, dat het geloof in de munt ondermijnd wordt. Je kan dan nog zoveel dollars uit het niets creëren als je wilt, maar zo snijdt je uiteindelijk in je eigen vel zodat niemand nog enige waarde hecht aan de munt.

Hoeveel chocolade zou een mens vandaag eten als hij wist dat hij de volgende 3 jaar elke dag aan gratis chocolade zou kunnen geraken? Niet veel! Je zou je niet vol proppen omdat je weet dat je vandaag, morgen, volgende week, volgende maand,… telkens gratis chocolade zou kunnen krijgen. Als de prijs van chocolade onzeker is, dan zou je wel zo snel mogelijk – zo veel mogelijk chocolade eten want morgen kan het feest al weer voorbij zijn.

Het gratis chocoladefestijn kan je vergelijken met het gratis geldfestijn van de FED. Ben Bernanke en Co hebben recent in hun kaarten laten kijken en daaruit blijkt dat ze tot einde 2014 zeker de rente op 0 % gaan houden. Waarom zouden bedrijven vandaag in een onzekere economische toestand besluiten om te investeren als ze nog minstens 3 jaar de tijd hebben om te lenen aan 0 %?! (goudportal.nl)

Andere landen weten nu ook dat de geldkraan nog lange tijd open staat in Amerika wat de dollar met de dag steeds minder waard maakt. En als iedereen tegelijkertijd naar de uitgang begint te lopen, kan het snel bergaf gaan. Amerika heeft nog 1 troef in handen, Europa. Zolang de problemen in Europa nog erger zijn, heeft Amerika nog tijd om zijn huishouden op orde te krijgen.

In afwachting kan je als belegger beter in goud en/of zilver zitten of investeren in de regio waar de schulden nog niet de pan uit swingen: de groeilanden.

>>> Abonneer op het Goud & Zilver Rapport

>>> Abonneer op het Groeimarkten Rapport

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Vandaag bekijken we waarom de beurzen stijgen met al dat gratis geld, en enkele gevolgen hiervan. Daarna kijken we naar de Belgische inflatiecijfers en naar Iran.

S&P ziet Griekenland failliet gaan, Belgische welvaart op het niveau van 2006, Duitsland stelt de goedkeuring van het nieuwe Europese noodfonds een maand uit, Griekse obligaties mogen niet meer gebruikt worden als onderpand bij de ECB. Niet bepaald vrolijke berichten, en dat op 1 dag tijd. En toch stijgt de beurs lustig verder alsof er geen vuiltje aan de lucht is. De beleggers anticiperen op een nieuw rondje LTRO. Hiermee kunnen de banken weer vrij gaan shoppen op de beurzen en de aandelen stijgen zonder fundamentele reden.

Wat zou jij doen als je met open armen geld zou krijgen, zoveel je maar wilt. Daar ga je toch eens goed mee uit de bol. Zeker als je weet dat als het verkeerd loopt, iemand anders de problemen wel zal oplossen. De beurzen zijn er maar goed mee, het creëert een gevoel van rijkdom. Het laat ook de grondstoffen zoals voeding en olie stijgen. En dat voelt de gewone burger dan wel. Nu, goud is ook een grondstof en dat stijgt ook mooi mee met de geldcreatie. Maar goud biedt al duizenden jaren iets dat waarde heeft. Als het zaakje stinkt, is het goud dat blinkt (het Goud & Zilver Rapport).

Belgische inflatie blijft ondertussen hardnekkig hoog op iets meer dan 3,5 %. Dit wil zeggen dat een karretje van de Colruyt dat vandaag € 100 kost, over een jaar € 103,5 kost. Over 2 jaar is dit al € 107,12 – over 3 jaar € 110,87 – over 4 jaar € 114,75 en over 5 jaar € 118,77. Zo is uw karretje op 5 jaar tijd bijna 20 % duurder geworden met een inflatie van 3,5 % per jaar. Op korte termijn voel je daar niet zoveel van, maar door de jaren heen loopt dit serieus op. En we zitten nu toch al lange tijd met een hoog inflatiecijfer. Het zal er ook niet beter op worden. Overheden en centrale banken willen graag inflatie om hun schulden af te betalen met hogere nominale inkomsten. Als je 3,5 % inflatie hebt en je kan lenen aan 2 %, dalen je schulden met 1,5 % zonder dat je economie groeit. Dat de koopkracht van de burger daalt, is collateral damage voor de politici.

De spanningen met Iran kunnen met de vinger gewezen worden voor de hogere olieprijs. Op korte termijn is dit de sterkste drijfveer voor de koersopstoot. De kans is groot dat die spanningen de komende maanden niet zullen afnemen, integendeel. Israël wil niet liever dan de ‘geheime’ nucleaire verrijkingscentrale naar de verdoemenis bombarderen, maar het moet bondgenoot VS wel mee aan boord krijgen. Met de Amerikaanse presidentsverkiezingen in zicht is het voor de Israëli nu of nooit. Een escalatie zal de olieprijs nog fors hoger duwen. Indien de spanningen wijken, zal de prijs wat corrigeren, maar er zijn voldoende ondersteunende factoren om de daling binnen de perken te houden. Raak maar gewoon aan hoge energiekosten, of neem je voorzorgen (het Grondstoffen Rapport).

Olie is hot!!

Je hoort meer en meer over de olieprijs. Je leest meer en meer artikels over de stijgende olieprijzen en over de stijgende benzineprijzen. Het is een feit dat het stilaan weer pijn begint te doen in onze portemonnee om de auto vol te tanken. Vroeger zou de olieprijs fors dalen als de wereldeconomie vertraagt of als een van ’s werelds grootste continenten in een recessie dreigt te verzeilen. In de recessie van 2008 daalde de olieprijs nog van een recordkoers van $ 150 naar een dieptepunt van $ 35 (als ik met niet vergis). Vandaag is dit niet het geval. Waarom?

Iran

De druk op het internationale geopolitieke schaakspel wordt opgevoerd. De VS en Israël voeren op dit moment de druk op Iran op door economische sancties, zodat Iran steeds meer wordt afgesloten van de rest van de wereld. Nu de oorlogsretoriek harder klinkt, de inzetten flink worden verhoogd, nemen echter ook de risico’s behoorlijk toe. (Peakoil.nl)

Speculanten

Uit de nieuwste COT data valt af te leiden dat er weer veel meer long posities versus short posities worden ingenomen. De long/short ratio zit vandaag inmiddels boven 7x, terwijl het historische gemiddelde eerder tussen 2x à 3x zit. Ook tijdens het Libië debacle schoot het aantal longs versus shorts fors omhoog tot boven 10x. We zagen de prijs van olie in de betreffende periode opveren van rond 90 dollar tot 115 dollar: een stijging van +/-25 procent! (SlimBeleggen – Ontdek de OLIE TIPS op het grondstoffen rapport)

China

De olieconsumptie in China stijgt richting de 10 miljoen vaten olie per dag. Er wonen in China nu 1,33 miljard mensen. Komt neer op 0.006 vaten per persoon per dag. Ondanks dat de economische groei in China licht aan het afkoelen is, groeit de economie nog wel met 2% op kwartaalbasis(!). (Biflatie.nl)

Verslaafd

De wereld, en dan vooral het Westen, is verslaafd aan olie. Hoe hoog de prijzen ook stijgen, we blijven met de auto rijden, we blijven voedsel kopen dat uit verre landen moet komen, we blijven de verwarming op 22° zetten,… we zijn het zo gewoon dat we alleen eventjes klagen als de factuur komt. Eens de factuur betaald is, doen we weer een jaar verder. We klagen nog wel eens tegen de buurman als we moeten gaan tanken, maar daar blijft het dan ook bij.

(afname van de olieproduktie in de Noordzee)

Europa kan steeds minder van de benodigde energie halen uit de eigen bodem.Voor sommige toepassingen kan Europa overschakelen op wind- en zonne-energie. Maar voor het overgrote deel van de energievoorziening moet Europa steeds meer energie importeren tegen steeds hogere prijzen. Dat betekent dat de economische produktiviteit en de concurrentiepositie van Europa verder zal afnemen. De aardolie uit de Noordzee was slechts een eenmalige meevaller. Het grootste deel is inmiddels opgepompt en opgestookt. (Cassandra)

De grootste factor van de prijsstijging lijkt mij Iran te zijn. Als die kwestie opgelost geraakt, kan dat de stijging wat afremmen of teniet doen. Daar staat tegenover dat de economische achteruitgang minder hard is als eerst gevreesd. Echt veel lagere olieprijzen zullen we dus nog niet direct zien.

Peak Oil: de feiten

Er wordt al wel een smalend gedaan over Peak Oil (Bekijk gratis rapport). Zolang er nog benzine uit de benzinepomp komt, zolang de chauffage werkt, zolang de elektriciteit brandt, zolang … maken we ons geen zorgen. Maar zo gaat het met vele dingen. We maken ons pas zorgen wanneer het te laat is. Peak Oil is niet het moment waarop we zonder olie zitten, Peak Oil is het moment van dalende productie, Peak Oil is het moment waarop de kostprijs van de ontginning groter is dan de opbrengst. En dat moment nadert ons met rasseschreden en zal ons voorbij razen zonder dat we het door hebben.

Saoedi-Arabië is een van de grootste olieproducenten ter wereld. De productie gaat er omhoog, maar de kostprijs ook. Om meer olie op te pompen, moet er ook meer olie verbruikt worden. Om de produktie te verhogen, moeten er meer boorgaten geboord worden. De hogere olieproduktie betekent ook dat er meer pompen werken en meer machines draaien. Om meer olie te winnen, wordt er dus meer energie verbruikt. En de meerproductie wordt ook nog eens in eigen land gehouden. Om de bevolking tevreden te houden en de Arabische lente buiten de deur te houden, heeft de Saoedische regering sociale programma’s opgezet, die miljarden kosten. (Cassandra)

Vandaag verbruiken we 5 keer meer olie dan dat er nieuwe olie gevonden wordt. Daarbovenop schatten specialisten dat reeds 95 % van de wereldwijde oliereserves gevonden zijn. De productie stagneert al sinds 2005 en in de toekomst wordt een daling van de olieproductie verwacht. Wanneer de productie van goederen niet meer mogelijk is door een tekort aan olie of andere natuurlijke grondstoffen, zal de economie niet meer in staat zijn om te groeien aan een tempo waarmee de gemaakte overheidsschulden kunnen afbetaald worden. (Goudportal)

En nieuwe technieken brengen ook geen zode aan de dijk. Ze zijn onvoldoende en kosten massa’s energie. De meeste aardolievelden werden ontdekt tussen 1940 en 1980. En nu, in 2011, is de meeste olie die we gebruiken nog steeds afkomstig uit die oude olievelden.

De totale uitgaven naar nieuwe olie- en gasvelden zullen in 2012 oplopen tot $595 miljard. Bij de huidige olieprijs komen die $595 miljard overeen met 5800 miljoen vaten ruwe olie, ofwel de hoeveelheid olie, die de wereld elke 73 dagen (één vijfde jaar) opstookt. Om de komende 25 jaar aan de vraag naar energie te voldoen moeten we de tegenwaarde van 13 jaar wereldaardolieverbruik investeren. (Cassandra)

Een product dat schaarser wordt, zal volgens de economische wetten duurder worden. De wereldrecessie zal de prijs voorlopig nog drukken, maar aan een recessie komt ook een einde. Heel waarschijnlijke zullen de ontwikkelingslanden eerst herstellen van de economische vertraging en de vraag naar olie in deze landen groeit het sterkste. Olie zou dan ook wel eens de best presterende grondstof van de komende jaren kunnen worden. (Beurs.com)

Haal er uw voordeel uit: >>> Abonneer op het Grondstoffen Rapport