Er gaat geen dag voorbij of de eurocrisis komt in het nieuws. Al 2 jaar projecteert men het ene na het andere doembericht over de euro, Eurozone en de Europese Unie. Griekenland, Italië, Spanje, terug Griekenland, nogmaals Griekenland, … We zien ons geld dan niet rechtstreeks richting deze landen vloeien, maar de besparingsmaatregelen komen er ook mede dankzij de bijdragen die ons land heeft moeten leveren om de euro nog even in leven te houden.
Ons geld wordt steeds minder en minder waard. Een logische economische wetmatigheid: hoe meer er van iets is, hoe minder waard het wordt. Europa en Amerika doen er dan ook alles aan om hun munt zo waardeloos mogelijk te maken door zoveel mogelijke euro’s en dollars te creëren. De tussenstand was tot voor kort in het voordeel van de VS, maar door de gigantische schuldenkwestie in Europa, heeft de omvang van de balans van de ECB een enorm sprong gemaakt t.o.v. de Fed. Momenteel is er sprake van een ‘gelijkspel’.
De jaarlijkse inflatie is gemiddeld genomen officieel 2 à 3 procent. Maar de cumulatie van de inflatie zorgt ervoor dat uw koopkracht drastisch daalt. We voelen dit niet van de ene op de andere dag omdat het een langzaam proces is. Maar de laatste 10 jaar is de waarde van de euro met 65 % gedaald. En dit is nog voordat de ECB de geldkraam open draaide. Deze enorme rechtstreekse of onrechtstreekse geldcreatie zal tot nog meer inflatie leiden. De recessie houdt momenteel de inflatie nog binnen de perken, maar de man (en vrouw) in de straat voelt dit maar al te goed.
Het geld van de ECB moet natuurlijk ergens naartoe. De rendementen van bedrijven lopen terug door de afnemende koopkracht en bezuinigingen. In Europa zijn er te weinig winstgevende projecten om in te investeren. De enige uitzondering is waarschijnlijk het speculeren met voedsel, olie en grondstoffen,… inflatie dus.
Al dat gesteggel in Europa met steeds grotere bedragen, en het bizarre gestuntel van regeringsleiders om tot een oplossing te komen die steeds maar niet komt, heeft bij gewone burgers tot grote onzekerheid geleid over hun huishoudboekje en daarmee over hun manier van leven. De meeste mensen weten niet meer wat te doen en wat ze er aan kunnen doen. Niemand lijkt meer te weten wat geld precies waard is.