Fininfoblog verhuisd

Vanaf heden kan u voor terecht op de nieuwe website

www.fininfo-be.com

Voor een Apple and een ei?

Apple is hot! Er zijn al verschillende artikel verschenen met als de titel “Apple is groter dan …” en de vergelijkingen zijn hallucinant te noemen. Zo verkocht Apple in 2011 evenveel toestellen als dat er wereldwijd auto’s worden verkocht. De omzet van Apple in 2011 was groter dan het bbp van 160 landen, waaronder Slovakije en Bulgarije.

Apple was en is uiteraard de grootste onderneming ter wereld op het gebied van marktkapitalisatie (althans van de beursgenoteerde bedrijven). Een van de succesapparaten is natuurlijk de iPad. Tijdens de eerste 72 uur na de lancering van de iPad had Apple al 3 miljoen stuks verkocht. Om dit even te plaatsen: als een pasgeboren baby elke dag 100 iPads koopt, duurt het tot zijn 82 jaar vooraleer hij er 3 miljoen heeft gekocht.

Bekijk dit alles in deze schitterende infographic

Maar het einde van deze mastodont is nog niet perse in zicht. Steeds meer Chinezen hebben de status van ‘middenklasse’ bereikt. Ze verzilveren die status maar al te graag en bijgevolg is China nu al goed voor circa 20 % van de omzet van Apple. Meteen hebben we ook een verklaring voor de winstsprong in het laatste kwartaal! (Slim Beleggen)

Apple heeft zo ook een belangrijke impact op de beurzen. De resultaten worden met Argusogen gevolgd, maar Apple slaagt er steeds in de torenhoge verwachtingen met gemak te kloppen. Apple vertegenwoordigd ook steeds meer een groter deel van de indexen. Apple alleen vertegenwoordigt al 17 % van de kapitalisatie van de Nasdaq 100. Over de laatste 50 handelsdagen werden 1.304.300.000 aandelen Apple verhandeld en dat is meer dan de volledige float. (Slim Beleggen)

Maar is Apple nu nog koopwaardig. De grafiek van de aandelenkoers doet anders vermoeden als je deze vergelijkt met andere sterren die naar de hemel schoten: (grafiek van 26 april, hierna herstelde de koers nog na schitterende kwartaalresultaten)

Maarten Verheyen maakte alvast een interessante berekening om na te gaan of Apple vandaag de dag duur of goedkoop te noemen is: Apple is momenteel op de beurs $544 miljard waard. Als je daar de $110 miljard cash van aftrekt, blijf je over met een ondernemingswaarde van $434 miljard. Je betaalt met andere woorden amper 8,7 keer de winst voor het aandeel momenteel. Dat is zondermeer goedkoop. Lees hier verder …

Maarten Verheyen van aandelen.com gaat verder: Apple maakt de voorbije 90 dagen een winst van $11,6 miljard of 93% meer dan een jaar geleden. Sta eens even stil bij die cijfers. $11,6 miljard in één kwartaal. Dat is $129 miljoen per dag … $5,4 miljoen per uur … of $90.000 per seconde!

Zo heeft Apple bijvoorbeeld een eigen vermogen van $102 miljard en realiseerde men in de afgelopen 6 maanden bijna $25 miljard nettowinst. Laat het mij even makkelijk maken en die $25 miljard verdubbelen om een idee te hebben over de jaarwinst. Dan spreken we over $50 miljard. Of 50% rendement op het eigen vermogen! Het toont nog maar eens de klasse van dit bedrijf aan. En dan die groei! +93% op één jaar! Voor het grootste bedrijf van de wereld! Warren Buffett heeft ooit eens gezegd dat de mooiste bedrijven van de wereld bedrijven zijn die kunnen groeien zonder daarvoor extra kapitaal in te zetten.

Apple is zo’n pareltje.

De come-back van goud in het financieel systeem

Na de financiële crisis van 2008 – 2009 zat de schrik er dik in dat banken failliet konden gaan doordat ze nog over te weinig kapitaal beschikten. Zelfs kleine verliezen konden de domino’s laten vallen. De Basel III akkoorden moeten ervoor zorgen dat de banken tussen 2015 en 2018 meer liquide middelen aanhouden om dergelijke problemen te voorkomen. Er is echter nog niet overeen gekomen wat deze liquide middelen inhouden, maar goud staat niet op deze lijst.

Maar de Financial Times maakte recent melding dat de banklobby ervoor ijvert om goud op te nemen op de lijst van veilige liquide middelen. Hierdoor zou goud meegeteld kunnen worden bij het kernkapitaal van een bank. Dit zou alvast een enorme boost geven aan de vraag naar goud. Dit zet ook de deur open naar een nieuwe vorm van een goudstandaard voor de munten. China probeert al een hele tijd de Yuan zoveel mogelijk gedenkt te krijgen door goud.

Maar niet alleen China is bezig om zoveel mogelijk goud op te slaan. Uit cijfers van het IMF blijkt dat de centrale banken wereldwijd 700 ton goud zullen toevoegen aan hun reserves dit jaar als het huidige tempo gehandhaafd blijft. In maart alleen werd bijna 60 ton goud toegevoegd aan de reserves van de centrale banken.

Mexico voegde onder andere 16,8 ton toe, Rusland 16,5 tonen Turkije 11,5 ton. Argentinië deed er een schep van 10 % bij en vergrote zijn reserves tot 61,7 ton.

Vorig jaar voegde de centrale banken wereldwijd bijna 440 ton goud toe aan hun reserves, het hoogste aantal in bijna 50 jaar, 2012 lijkt dit record te gaan verpulveren.

Bayram Dincer, analist bij LGT Capital Management uit Zwitserland verwoord het alsvolgt: “We expect that the recent trend of the official sector being a net buyer will continue in the medium and long term. Gold will continue to be a preferred central bank reserve asset. It is currency protection and stabilization.”

Bron Mining.com – Moneyweek

Kijk op de week van Fininfo-be

Dag trouwe Fininfo-be lezers,

Deze week bekijk ik de problemen bij onze Nederlandse vrienden, de tendens om de teugels te vieren op het gebied van besparingen en als laatste heb ik het over de bedrijfsresultaten in vergelijking met de malaise waarin we ons bevinden. Tijd om erin te vliegen.

Nederland zit in de problemen. Onze Noorderburen dreigen in een Belgische crisis verzeild te geraken. Spijtig en opmerkelijk. Naar mijn gevoel is Nederland een voorbeeldland, zeker ten opzichte van België. De Nederlanders geven mij altijd de indruk veel beter georganiseerd te zijn. Zo kwam ik laatst te weten dat de Nederlandse kinderbijslagbedragen per 01/01/2012 zijn verlaagd. U leest dat goed, verlaagd. Zoiets is in België ondenkbaar, dat zou een ware revolutie veroorzaken. Ondanks dat zulke maatregelen mogelijk zijn, zit Nederland toch in een begrotingsimpasse. Een van de sterkste Europese steunpilaren barst. Daarbovenop komt de vastgoedcrisis, verkopers willen niet voor minder verkopen, kopers willen en kunnen niet meer betalen. 2 impasses die de obligatiemarkten doen twijfelen en de rente omhoog stuwen waardoor de Nederlanders nog meer zullen moeten besparen. Als België in dergelijk scenario terecht komt (en het zal nog in dergelijk scenario terecht komen, dat is enkel een kwestie van tijd), valt het land uiteen. Misschien kunnen de Lage Landen hun economie (en voetbalcompetitie?) fusioneren tot een sterk Europees blok om samen met Duitsland de kar te trekken in het nieuwe Europa van morgen?

Na Spanje volgt nu Nederland dat de teugels wil vieren betreft de begrotingstekorten. De Fransen zullen ook nog volgen eens de nieuwe President gekend is. Di Rupo had na zijn aantrede ook al laten blijken dat besparingen geen heil zijn. Onlangs liet hij ook al optekenen dat extra tekorten geen taboe meer zijn over een paar jaar. Het begrotingspact van januari is nog niet ten volle uitgevoerd of het lijkt al niet meer dan een dode letter. De balans tussen besparingen en economische groei is dan ook een moeilijk evenwicht. Kiezers zijn altijd tegen de regering die de besparingen doorvoert. In eerste instantie stemt men voor verandering, als verandering (lees besparing) er komt, voelt de bevolking pas echt wat er nodig is om recht te zetten waartegen ze zich in eerste instantie verzet hebben. Dan kiest men voor nieuwe veranderingen (lees minder besparingen) wat het land dan weer in een slecht daglicht plaats bij de markten en nog meer besparingen nodig zijn door druk van buitenuit het land. De evolutie is in verschillende stadia merkbaar in de verschillende Europese landen en dreigt ergens te eindigen met een BIG BANG!!

De bedrijfsresultaten lijken er echter niet onder te lijden. De bedrijven publiceren historisch hoge winstcijfers met historisch hoge winstmarges. Dit is niet onbegrijpelijk. Op de financiële sector na, zit het grootste probleem op overheidsniveau. Het zijn landen die in de problemen zitten, de markt raakt verlamd omdat de val van een land de economie in een depressie zal sleuren. Bedrijven kunnen super goedkoop aan geld geraken aangezien de rentevoeten extreem laag staan en nog enige tijd laag zullen blijven. De ideale manier om uw resultaten te optimaliseren. Maar je kan dit niet tot in het oneindige optimaliseren. Bedrijven genereren enorme hoeveelheden cash die niets opbrengen. Er zijn ook weinig of geen investeringsmogelijkheden door de onzekere tijden en de vertragende economie. Vele bedrijven hebben nog voldoende productiecapaciteit in huis.

Kampioen onder de bedrijven blijft met een straat voorsprong Apple. Apple verkoopt 5 iPhone’s elke seconde!! Ik ben aan het rondkijken welke smartphone ik wil kopen. Ik wil geen iPhone, gewoon al omdat iedereen (maar dan ook bijna iedereen) dat heeft. Het besturingssysteem is heel belangrijk voor de mobiele markten, zeker omdat dit een gigantische markt is met nog enorm veel potentieel. Het besturingssysteem van Apple – iOS – speelt gewoon alle tegenstand naar huis. Dus ja, welke smartphone koop je dan? Met Android van Google dat weggespeeld wordt of met Windows Mobile van Nokia dat richting een faillissement afstevent. Dan toch maar een iPhone?

Voor opmerkingen, vragen of felicitaties kan je me altijd bereiken via ronald.fininfo@skynet.be. Wil je de “kijk op de week van Fininfo-be” rechtstreeks in je mailbox elk weekend, aarzel dan niet en schrijf je nu in.

@Fininfobe volgen

Open Brief aan Johan Vande Lanotte

Onderstaande Open Brief aan Johan Vande Lanotte komt van de website van J.M. Dedecker. Deze zal waarschijnlijk politiek geïnspireerd zijn. Maar er staan toch behoorlijk wat feiten in die een mens doen nadenken.

Eerste Open Brief aan Johan Vande Lanotte, Minister van de Noordzee en zo veel meer.

Oostende, vrijdag 13 april 2012

Beste Johan,

In de Standaard van 7 april zeg je dat ik je haat. Niets is minder waar, Rode Kameraad. Integendeel . Ik heb een grenzeloze bewondering voor uw hoog Davidgehalte, die het zonder schroom opneemt tegen Electrabel, de Goliath onder de elektriciteitsboeren. Alhoewel. Behalve vergissing mijnentwege ben jij het toch, die samen met jouw paarse spitsbroeder Guy Verhofstadt Electrabel verkwanseld heeft aan de Fransen voor een appel, een ei en een Golden Share. In welke wijngaard dit Gouden Aandeel gedijt is tot op heden een goed bewaard geheim.

Beste Johan, de elektriciteitsfactuur steeg met gemiddeld 34 % sedert 2007. Negentig procent daarvan is op conto van de overheid te schrijven. Eerlijkheidshalve zou je ook moeten zeggen dat onze energieprijzen uit 3 componenten bestaan. Amper één derde van de elektriciteitsprijs is productiekost en komt in de zakken van Electrabel terecht. Een tweede derde zijn taksen en lasten. Zowat 13 verschillende soorten belastingen op gas en elektriciteit worden aan de verbruiker doorgerekend. Als minister, Beste Johan, zou je toch een paar taksen kunnen afschaffen. Maar populistisch de schuld van het graaibeleid alleen maar in de schoenen van de Franse monopolist schuiven  is electoraal blijkbaar veel lonender. Pas op, ik heb het niet voor Electrabel. Het is een melkkoe die onze weiden afgraast en in Parijs gemolken wordt, maar jij hebt hen de uiers wel in hun handen gegeven. Hoewel in Frankrijk betaalt de verbruiker maar 13,37 eurocent per KWh, tegen 20,93 eurocent in Vlaanderen. In Nederland is dat 17,34 eurocent en in Groot-Brittannië 14,42 eurocent!”

Een laatste derde van de elektriciteitsprijs zijn de zogenaamde transportkosten. Deze netwerkbeheerders en distributiemaatschappijen zijn eigenlijk grotendeels in handen van de overheid en dito intercommunales. Volgens de Creg hebben netbeheerders een zeer hoge ” pay-out ratio” d.w.z. dat Elia en de distributienetbeheerders 90% van hun winsten uitkeren aan hun aandeelhouders, de steden en gemeenten, en Fluxys 75%.

Een simpel telefoontje van een machtig man als jij , Rode Kameraad, naar politici als Geert Versnick ( waterdrager van Verhofstadt en baas van Eandis) of naar je partijgenoot Daniël Termont  van Fluxys zou al een serieuze duit kunnen doen terugvloeien naar het zakje van de verbruiker. Maar uw politieke vrienden hebben zopas nog hun prijs verhoogd omdat ze teveel moeten betalen voor de groenestroomcertificaten, die ze dan op hun beurt wel doorrekenen aan de verbruiker. Niemand beter dan jij, Beste Johan, kent het mechanisme van de groenestroomcertificaten. De prijs ervan werd telkens bepaald (en verhoogd) door jezelf of door ministers van socialistische pluimage, om Freya Vandenbossche en Paul Magnette maar niet te noemen.

Maar er is meer, Beste Johan. Op 12 juli 2003 werd je naast Vice –premier ook onze allereerste Minister van de Noordzee. Met je huisvriend Steve Stevaert van Interelectra en met Turbowinds en Dregdging International werd C-power opgericht, het allereerste windmolenpark voor de Noordzee. Tijdens de ministerraden van 21 januari en 27 mei 2005 werden door jou toch 2 belangrijke beslissingen genomen om het project betaalbaar te krijgen op de kap van de verbruiker-belastingbetaler.

1. De aankoopverplichting van groenestroomcertificaten voor netwerkbeheerders werd van 10 jaar verlengd tot 20 jaar. VERDUBBELD!
2. De groenestroomcertificaten voor windenergie op zee werden opgetrokken van 90 euro per megawattuur(MWh) tot 107 euro MWh voor de eerste 216 megawatt. Waarom 216 megawatt? Omdat dit in 2005 het door C-power voorziene geïnstalleerd vermogen van hun windmolenpark was. De windmolenboeren zullen dus – zegge en schrijve – 14 MILJARD EURO  groenestroomcertificaten op zak steken de komende twee decennia en dit bovenop de normale elektriciteitsprijs. De consument betaalt tweemaal, éénmaal voor groenstroomcertificaten en éénmaal voor de elektriciteit.

Vandaar mijn steun in je ongelijke strijd tegen het  machtige Electrabel. Maar links zure oprispingen krijgen voor deze elektriciteitsboer en er rechts zoete broodjes mee bakken noemt men aan ’t zeetje tjevenstreken.

Om het licht te laten branden, Beste Johan, hebben we bewindslui nodig die het licht zien ipv het eigenbelang.

Hoogachtend,
Jean Marie Dedecker.

Lees hier de volledige Open Brief

Benzineprijs als voorbeeld van dalende koopkracht

Hoe lang moet een mens werken om zijn benzine te betalen. We maken de oefening met de benzineprijzen en de lonen in Amerika. Ik ben nergens een Europees onderzoek tegengekomen, maar de resultaten zullen niet zoveel afwijken zegt mijn buikgevoel.

Delen we het gemiddelde uurloon door de gemiddelde benzineprijs, komen we tot de vaststelling dat de Amerikanen in de jaren ’90 14 gallons benzine konden kopen van een uurloon. Vandaag kan men slechts 6 gallon benzine kopen, een daling van meer de 50 %. Als je de verdeling omdraait kom je tot de vaststelling dat er in de jaren ’90 4 minuten moest gewerkt worden om 1 gallon benzine verdient te hebben, nu is dat 10 minuten.

Als er vanuit gegaan wordt dat een auto 20 gallons benzine nodig heeft om vol te tanken, moet de gemiddelde Amerikaan nu 3 uur werken om een volle tank te verdienen. In de jaren ’90 moest men slecht 1 uur en 20 minuten werken.

Als je gemiddeld 50 keer per jaar de auto gaat tanken (ongeveer 1 keer per week dus), werk je 150 uur per jaar om je benzine te betalen. Werk je 2.000 uur per jaar, ben je 7,5% van je werkuren bezig je auto te laten rijden. Een gemiddeld persoon is 5.840 uur per jaar wakker, daarvan ben je dan 2,60 % van de tijd bezig geld te verdienen om benzine te kunnen kopen.

@Fininfobe volgen

Europa valt verder

Europa zit al jaren in verval. Na een korte pauze rolt de sneeuwbal weer naar benden in de richting van het ravijn. Tijd om een klein overzicht te geven van de berichten van de afgelopen week, tijd om te duizelen:

Niet alleen Spanje heeft een kredietprobleem waar ondertussen 8 % van de leningen (hoogste niveau sinds 1994) beschouwd wordt als slechte kredieten. Ook in Italië gaat het deze kant uit. Italiaanse slechte kredieten stegen tot het hoogste niveau sinds 2000. In 2008 werd 3 % van de Italiaanse leningen beschouwt als een slecht krediet. Vandaag is dit al gestegen naar 6,3 % van alle leningen voor een totaalbedrag van € 107,6 miljard. (beurs.com)

Portugese banken maken gretig gebruik van de tapkraan van de Europese centrale bank. In februari schoven de Portugese banken voor € 47,5 miljard aan bij de ECB, net iets minder dan het recordbedrag van € 49,1 miljard van augustus 2010. In maart verslechterde de situatie en hadden de Portugese banken € 56,3 miljard nodig van de ECB. (beurs.com)

De omvang aan dagelijkse leningen van de ECB verstrekt aan de Spaanse en Italiaanse banken over de afgelopen jaren. Hier kan zelfs de grafiek van Apple niet tegen op. Volgens de nieuwste data van de ECB steeg de dagelijks leencapaciteit voor Spaanse banken tot 316 miljard euro, komende van 170 miljard euro in februari! (Slim Beleggen – bekijk hier de grafiek)

Het vervolg van het verhaal is bekend: de prijzen voor (vakantie)woningen kelderden, de overheid leerde op de bond markets om de banken geld te geven. Het budgetdeficiet – in 2007 was er nog een surplus van 1,9 % van het GDP – boomde tot 11,2% in 2009. Madrid kon niet meer geld lenen en de economie zakte als een pudding in elkaar. Nu is besparen de leidraad in het verhaal en besparen kan alleen maar slecht aflopen. Spanje kan de Great Depression in de VS naar de prullenmand verwijzen. (Slim Beleggen)

Niet alleen Spanje zit in zak en as, ook in Italië zinkt de economie steeds dieper weg. We merkten recent al op dat de Italiaanse industriële productie een forse terugval kende met bijna -7 procent! Maar dat cijfer is niets vergeleken met de vrije val die het aantal nieuwe industriële ordersin Italië momenteel ondergaat. Er werden maar liefst -13 procent minder industriële orders geplaatst in februari! (Slim Beleggen)

Nu landen hun betalingstekort moeten funden via het TARGET2 systeem lopen centrale banken direct gevaar. Het probleem is de afgelopen jaren zo uit de hand gelopen dat de huidige verschillen niet meer houdbaar zijn. De grafiek laat de betalingsbalans zien in de eurolanden en maakt meteen duidelijk waarom Duitsland gebaat is bij een zwakke Euro. Het weerhoudt zijn valuta ervan om in waarde te stijgen, waardoor andere landen nu in de problemen komen. (biflatie.nl)

De redding zou dan moeten komen via het IMF, maar…

De middelen van het IMF worden verhoogd met méér dan 430 miljard dollar, zo orakelen vooral Europese bewindslui. Op dit moment is die bewering manifest onwaar. Geen 430 maar slechts 360 miljard dollar zijn effectief toegezegd. 70 procent van die 360 miljard dollar komen van de eurozone en andere Europese landen als Engeland, Zweden, Zwitserland, Noorwegen, Polen, Denemarken en Tsjechië. Voor de resterende 70 miljard dollar (430 min 360) zou moeten gezorgd worden door China, India, Rusland, Brazilië, Indonesia, Maleisië en Thailand (de eerste vijf horen bij de tien grootste economieën van de wereld). Deze landen overwegen een inbreng te doen maar willen daar eerst verder intern over beraadslagen. (Knack.be)

Een volgende portie vers, gratis geld lijkt onvermijdbaar, zoniet zal Europa zeker in het ravijn donderen. Beide zijn eigenlijk geen optie. Europa heeft niet meer de keuze tussen goed of slechte beslissingen, Europa heeft zelfs niet meer de keuze tussen slechte en heel slechte beslissingen. Europa zal moeten kiezen tussen immens slechte of de allerslechtste beslissingen.

Iemand goud kopen?