Hoe de overheden hun vel willen redden

Zoals jullie al wel weten, ben ik fan van Zilverpaul. Zijn columns op The Silvermountain blog slaan nagels met koppen. Hoewel de Westerse overheden willen laten uitschijnen dat het ergste nu achter de rug is met een redding van Griekenland en een Amerikaanse economie die volgens de cijfers weer aantrekt, is de waarheid echter een ander verhaal. Het eindspel zet zich verder achter de schermen en de scheuren komen geregeld weer aan de oppervlakte.

In 2005 heeft de GATA aan de Amerikaanse autoriteiten gevraagd wat hun bevoegdheden zijn in geval van nood. Het antwoord was, dat de autoriteiten in geval van nood, een toestand die door de overheid zelf zal worden gedefinieerd, men de controle kan overnemen op alle markten en eigendommen.

Dit zou dan de volgende opties kunnen inhouden:

1. Verbod op het bezit van goud en confiscatie van al het goud wat in bezit is van particulieren. Volgens Jim Rickards zou dit ook kunnen slaan op het goud wat door Centrale banken als die van Nederland bij de VS is opgeslagen. Overigens wordt nu al de grote massa in het Westen van zijn goud en zilver afgeholpen, zie de vele advertentiecampagnes om vooral maar uw edelmetaal in te leveren vanwege het vele geld wat u er voor terug krijgt. Je kunt je dus afvragen of deze optie gehanteerd zal gaan worden.

2. Cash settlement in de futuresmarkten in plaats van fysieke levering. Partijen die grote short-posities hebben in goud en zilver, zoals een aantal grote banken, hoeven dan niet te leveren maar kunnen volstaan met het uitbetalen van geld. Dat geld zal het probleem niet zijn, want dat laat men gewoon bijdrukken bij de FED. Wat dat geld dan nog waard zal zijn is een ander verhaal.

3. De vaststelling door de Centrale banken van een goudprijs die veel hoger is dan nu. Als die prijs maar hoog genoeg is, zal iedereen zijn goud verkopen aan de overheid. Dit is te zien als een vorm van vrijwillige cash settlement.

Lees hier de volledige column van Zilverpaul op The Silvermountain.nl

Een verbod van het bezit op goud voor particulieren in combinatie met een door de centrale banken vastgelegde goudprijs, zal volgens mij wel een van de mogelijkheid kunnen zijn. Confiscatie lijkt mij iets te ver gaan. Hoe gaan ze aantonen wie goud in zijn bezit heeft? Als je het via een bank hebt gekocht, kan je altijd beweren dat je het al terug hebt verkocht. Tenzij uw goud in een kluis in de bank ligt, wat dus niet zo’n goed idee is. Dan kan je het wel eens kwijt zijn. Beter om het thuis te bewaren, goed verstopt.

Indien er een verbod is op het bezit van goud en een vastgelegde goudprijs, zal er mogelijk een zwarte markt ontstaan voor goud waar de goudprijs nog vele malen hoger ligt dan de officieel vastgelegde prijs. Iemand die fysiek goud koopt, koopt dit niet om te speculeren, maar om zich voor te bereiden of te verzekeren in dit eindspel. Zij zullen dit dan ook niet gaan inruilen voor een door de overheid vastgelegde prijs. We zijn al genoeg in het zak gezet.

Een huis? Of beter goud?

Ben je van plan om grote aankopen te doen, zoals een huis? Of laat je liever je geld waardeloos worden. Als je een huis koopt, heb je iets in handen. Maar denk eraan dat het huis pas van u is zodra de lening is afbetaald. Ondertussen blijft het huis eigendom van de bank. En met de ongekende geldcreatie die er momenteel aan de gang is, kan het leven nog veel duurder worden zodat er misschien niet veel meer overblijft in uw budget om de aflossing van uw huis te betalen??

Meer hierover kan je hier lezen in dit artikel.

Misschien kan je dan toch beter goud kopen om je vermogen te beschermen. Als over enkele (woelige) jaren de storm voorbij is, kan je met je goud misschien wel 2 of meerdere huizen kopen. Het goud zal veel meer waard zijn en de huizen veel minder. Een ideale cocktail nietwaar?

In een ander artikel op dezelfde site kan je enkele voorspellingen terugvinden van een toekomstige goudprijs variërend van $ 7.500 tot $ 53.000.

Hoewel de goudprijs momenteel even kan consolideren (het zou niet slecht zijn om even een adempauze in te lassen), zal de stijging blijven aanhouden zolang de Westerse landen er niet in slagen een deftige en definitieve oplossing te vinden. En de politici van deze generatie staan niet te springen om onpopulaire maar levensnoodzakelijke maatregelen te nemen.

 

 

Europa ‘gered’, u en ik betalen

Europa is “gered”, tussen grote aanhalingstekens. De problemen worden echter opnieuw niet aangepakt en voor zich uit geschoven. Ondertussen wordt ons geld stilletjes aan waardeloos en zijn het de gewone burgers die ervoor mogen opdraaien. Hieronder lees je enkele passage van 2 artikels die aangeven wat de échte gevolgen zijn van het nieuwe Europees reddingsplan.

– Hoewel op korte termijn wel weer geld richting de schuldeisers van Griekenland stroomt (= de banken) is op iets langere termijn de zaak nog verre van geregeld. Sterker nog, enkele dagen terug stond de schuldpositie van Italië nog in de schijnwerpers, en wat dacht u van Spanje? Eén ding is wel duidelijk, Duitsland kan en zal nooit de last op zich nemen van deze failliete landen.

– Ten eerste is het Bruto Nationale Product van Duitsland nooit groot genoeg om de schulden van Spanje en Italië te gaan dragen, en anderzijds hebben de Duitsers in het verleden ( Weimar periode) meegemaakt wat het is om alle geldelijke bezit kwijt te raken in een hyperinflatoire periode, en dat heeft diepe sporen nagelaten in de Duitse volksgeest.

– Dat het met de US niet helemaal jofel gaat moge blijken uit het volgende: in 2008 had men per dag 3 à 5 miljard $ nodig om de eigen staatsleningen op te kopen. Nu, in 2011, is dit bedrag al gestegen tot 30 à 50 miljard $ per dag. Daar komt bij dat de rente op de staatsleningen kunstmatig laag wordt gehouden door de zgn. interest rate swap contracts, waar een prijskaartje van 9000 miljard $ aan hangt over alleen al de afgelopen drie maanden! En het meest bijzondere is, dat er geen kopers zijn voor deze swaps. Kortom, fraude, fraude en nog eens fraude.

– Net als de ECB is de FED dus de trotse bezitter van een flink oplopende hoeveelheid rommel. Maar wel rommel, waar de waarde van de dollar en de euro op gebaseerd is. En daarmee de koopkracht van de euro’s die u in uw verzekering, spaarbankboekje of pensioenpot hebt geparkeerd.

Lees hier het volledige artikel

– Wat als ‘redding’ wordt gepresenteerd is echter niets anders dan een vergroting van het Europese Reddingsfonds (EFSF) en geen herstructurering van niet meer terug te betalen staatsschulden. Dit betekent dat de Griekse schuldenlast alleen maar groter zal worden en een steeds hoger percentage van het BNP van het land zal innemen. Hetzelfde geldt voor Ierland, Portugal, en snel daarna Italië, Spanje en België. Al deze landen zullen gedwongen worden exclusief geld te ‘lenen’ van het Europese Reddingsfonds.

– Een duidelijk waarschuwingssignaal is het feit dat de rente die de Europese kernlanden Duitsland en Frankrijk over hun staatsleningen moeten betalen steeg. Je zou verwachten dat de ‘gezonde’ financiële landen juist baat zouden hebben bij het ‘redden’ van Griekenland, iets wat onze politici vol overtuiging beweren.

– Wat zal er gebeuren als de 82 miljoen Duitsers beseffen dat maar liefst één derde van hun BNP gebruikt wordt om garant te staan voor het failliete Griekenland -waar de burgers gewoon rond hun 55e met pensioen blijven gaan- en daarna ook voor de andere bankroete landen Ierland, Portugal, Italië en Spanje? Hoe gaan de Duitsers, Nederlanders, Fransen en Finnen reageren als ze doorkrijgen dat de Grieken gewoon blijven doorliegen over hun tekorten.

– Frank Schäffler, financieel expert van de FDP, verklaarde dat het zonder keiharde ingrepen in de tot over hun nek in de schulden gestoken landen en zonder de mogelijkheid om uit de eurozone te stappen zeker is dat de pensioenen en spaartegoeden van de Duitsers -en dus ook de Nederlanders, Fransen en Finnen- in gevaar zullen komen.

– Hoelang de burgers van de Noord Europese landen dit nog zullen pikken hangt af van hoe snel ze de pijn in hun eigen portemonnee zullen voelen en hoe lang ze de afbraak van uiteindelijk alle sociale voorzieningen en verworvenheden ten bate van de Brusselse vraatzuchtige muil zullen blijven tolereren. Als de eurozone binnen nu en pakweg 2 jaar als een kaartenhuis in elkaar stort zal het echter te laat zijn om nog te redden wat er te redden valt.

Lees hier het volledige artikel